آموختن مذکر بودن
از شش تا سيزده سالگي: آموختن مذکر بودن
در حدود شش سالگي تغيير مهمي در پسران رخ مي دهد. در اين سن جنسيت مذکر پسران به صورت ناگهاني بروز پيدا مي کند. حتي پسرهايي که زياد تلويزيون تماشا نکرده اند، يکباره علاقه مند مي شوند که شمشيربازي کنند، شنلي مانند زورو بپوشند، دعوا کنند، کشتي بگيرند و سروصداي زياد برپا کنند. اتفاق ديگري نيز رخ مي دهد که واقعاً اهميت دارد که سراسر جهان مشاهده شده است: پسربچه ها در حدود شش سالگي به پدر، پدرخوانده يا هر مرد ديگري که در اطرافشان باشد «مي چسبند» و مي خواهند با او باشند، از او بياموزند و از رفتارش الگوبرداري کنند. آنها مي خواهند «بدانند که چگونه يک انسان مذکر» باشند.
پسربچه ها در حدود شش سالگي به پدر، پدرخوانده يا هر مرد ديگري که در اطرافشان باشد «مي چسبند» و مي خواهند با او باشند، از او بياموزند و از رفتارش الگوبرداري کنند. آنها مي خواهند «بدانند که چگونه يک انسان مذکر» باشند.
اگر پدري در اين زمان به پسرش بي توجهي کند ، پسر براي جلب توجه او با تمام وجود تلاش مي کند. يک بار با پسري مشاوره مي کردم که به بيماري سختي دچار شده بود، اما هيچ دليل واضحي براي بيماري اش وجود نداشت. او در بخش ICU بستري بود. وقتي پدرش که يک کارشناس بود و براي شرکت در کنفرانسي به خارج از کشور رفته بود، بازگشت، پسر بهبود يافت. وقتي پدر براي کنفرانس ديگري عازم سفر شد، مجدداً بيماري پسر عود کرد. از پدر خواستيم که شيوه ي زندگيش را تغيير دهد، زيرا او سالي هشت ماه در سفر بود. او اين کار را انجام داد و از آن به بعد پسر ديگر بيمار نشد.
پسرها صرفاً براي آنکه علاقه ي پدرشان را به خود جلب کنند حتي ممکن است دزدي کنند، رختخواب خود را خيس کنند، در مدرسه رفتار خشونت باري داشته باشند و به مشکلات رفتاري مختلفي دچار شوند.
مادران همچنان مهم هستند
اين تغيير علاقه ي ناگهاني کودک به پدر به معناي آن نيست که مادر صحنه را ترک مي کند. در برخي کشورها مادران اغلب در اين سن از پسرانشان فاصله مي گيرند تا «آنها را پرطاقت پرورش دهند». در انگليس نيز خانواده هاي مرفه پسرانشان را در اين سن به مدارس شبانه روزي مي فرستند، اما موضوعي که کمتر در مورد آن صحبت شده، «شهامت تربيت مردان خوب» است. پسران بايد بدانند که مي توانند روي مادرشان حساب کنند و مجبور نيستند بر احساسات لطيف خود سرپوش بگذارند. اگر آنها بتوانند در عين حال که به مادرشان نزديک هستند، پدر را نيز به جمع خود اضافه کنند، همه چيز به بهترين نحو پيش مي رود. اگر پدري حس مي کند که فرزندش بيشتر مجذوب دنياي مادرش شده است (که ممکن است چنين باشد) بايد مشارکت خود را بيشتر کند، نه آنکه مادر را سرزنش نمايد! شايد او پدري سختگير است و توقعات بيش از حدي دارد و پسرش از او مي ترسد.
پنج نکته ي ضروري براي پدري کردن
از سنين پايين شروع کنيد. از دوره ي حاملگي همسرتان پدري کردن را شروع کنيد. در مورد آرزوهايتان براي فرزندتان صحبت کنيد. در هنگام تولد نوزاد حضور داشته باشيد. از همان ابتدا در مراقبت از کودک مشارکت کنيد. اين زمان براي ايجاد ارتباط بسيار مهم است. مراقبت از نوزاد اولويت هاي زندگي تان را تغيير مي دهد. پس مراقب باشيد! پدراني که از نظر جسمي از کودک مراقبت مي کنند، مجذوب آنها شده و با آنها هماهنگ مي شوند. (اين را جاذبه مي نامند.)
مردان مي توانند در خواباندن مجدد نوزادان در نيمه شب مهارت پيدا کنند – در آغوش گرفتن و راه رفتن، آرام تکان دادن آنها، به آرامي آواز خواندن يا هر کار مفيد ديگري! به خود اجازه ندهيد که در مورد کودک، بي دست و پا باشيد – به اين کار ادامه دهيد. از همسرتان و ديگر دوستان مجرب کمک بگيريد و به توانايي خود افتخار کنيد.
حتي اگر شغلي تخصصي داريد ، آخر هفته يا تعطيلات خود را به کودک اختصاص دهيد. از دو سالگي به بعد، از همسرتان بخواهيد آخر هفته چند ساعتي به ميهماني يا گردش برود و شما را با کودک نوپا تنها بگذارد (به اين ترتيب متوجه توانايي هاي خود مي شويد).
وقت صرف کنيد. اين امر اهميت زيادي دارد. توجه کنيد، اين جمله در کل کتاب براي پدران بسيار مهم است: اگر همواره هفته اي پنجاه و پنج يا شصت ساعت کار مي کنيد، به عنوان يک پدر، کار درستي نمي کنيد.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 25-05-1394, 18:10 بازدیدها : 737
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
