مخالفان خویشتن داری، بخوانند!
***
در زمان ما، یک چالش جدّى و رو به گسترش، میان فرهنگ غربى و فرهنگ دینى در جریان است و هر کدام، شیوه خاصّى از حیات جنسى را ارائه مىکنند. داشتنِ «سَبْک»، لازمه زندگى موفّق و کامیاب است. در سطح کلان، هیچ زندگىاى، بدون داشتن سبک و روشى خاص، به موفّقیت دست نخواهد یافت. یکى از ابعاد انسان، غریزه جنسى اوست، لذا ما به یک سبْک، در حیات جنسى خود نیاز داریم. این جاست که چالش میان سبک غربى حیات جنسى و سبک دینى آن به وجود مىآید.
سبک غربى حیات جنسى
در این زمینه، غرب، دورههایى را گذرانده است که آگاهى از آنها، هم پیامدهاى بىعفّتى را نمایان مىسازد و هم ضرورت عفاف در زندگى را روشن مىکند. دوره اوّل را مىتوان دوره «ارتباط آزاد (Free Sex)» نامید که در آن، هیچ محدودیتى براى ارتباط جنسى قائل نبودند. گسترش این ایده ـ که با عفافْ بیگانه بود ـ ، پیامدهایى به دنبال داشت که اندیشمندان غربى را نگران ساخت. مهمترین آنها عبارتاند از:
1. شیوع بیمارى
2. افزایش باردارىهاى ناخواسته در نوجوانى؛
3. افزایش فرزندان نامشروع و بىسرپرست؛
4. افزایش نگرانىهاى خانوادهها، نوجوانان و جوانان؛
5. کاهش ازدواج و تشکیل خانواده؛
6. سست شدن بنیان خانوادهها؛
7. کاهش جمعیت و پیر شدن آن.
این پیامدها، اندیشمندان غربى را به چارهاندیشى واداشت که در نتیجه آن، ایده جدیدى به نام «(Safe Sex)» شکل گرفت و جامعه را به مرحله دوم از سبک حیات جنسى، وارد کرد. در این سبک، روابط ، آزاد است، امّا براى پیشگیرى از پیامدهاى منفى آن، از وسایل لازم استفاده مىشود. با فراگیر شدن این ایده در جامعه، مشخص شد که در پیشگیرى از آن پیامدهاى منفى، ناکارآمد است و این شکل از روابط غیر عفیفانه، همچنان سلامت جسمانى و بهداشت روانى و موجودیت جامعه را به خطر مىاندازد.این معضل اجتماعى، اندیشمندان غربى را به طرح ایدهاى واداشت که مىتوان آن را یک نقطه عطف دانست و این چیزى نیست جز «خویشتندارى جنسى».
خویشتندارى جنسى
اندیشمندان غربى (بویژه امریکایىها) اکنون از چیزى به نام «خویشتندارى جنسى (Sexul Abstinence)» یاد مىکنند. شعار این اندیشمندان این است: «فقط خویشتندارى جنسى، تا هنگام ازدواج». یعنى تنها راه نجات از آن پیامدهاى هولناک و زندگىسوز، عفاف یا خویشتندارى جنسى است. بر همین اساس، برنامه «فقط خویشتندارى» (ProgramAbstinence only) را طراحى کرده‌اند و بر مبناى آن، به ترویج عفاف در میان جوانان و نوجوانان امریکایى مىپردازند.
هم اکنون سازمانهاى غیر دولتى (NGOها یا سازمانهاى مردم نهادِ) فراوانى مثل: «بهترین دوست (Best Friend)»، «عشق حقیقى منتظر مىماند (True Love Waits)» و «حلقه نقرهاى (Silver Ringe)»، در حال اجراى این برنامه در امریکا هستند.
در سال 1981 میلادى، برابر با 1360 خورشیدى، قانونى به نام «قانون عفاف (Chastity Law)» در کنگره امریکا به تصویب رسید که بر اساس آن، دولت، به حمایت مالى از سازمانهاى غیر دولتى فعال در برنامه «فقط خویشتندارى» موظّف شده است.
فواید خویشتندارى جنسى
تجربه غرب، نشان داده که عفاف، یک ضرورت زندگى است، نه یک تشریفات دینى. خداوند متعال، عفاف را جز براى سعادت و بهروزى بشر نخواسته است.
در برنامه مورد بحث، به بحث پیامدهاى مثبت خویشتندارى جنسى نیز پرداخته شده و فواید آن براى جوانان و نوجوانان تشریح شده است. در یکى از این موارد، بحثى تحت عنوان «آزادىهایى که خویشتندارى جنسى به ما مىبخشد (Freedoms of Sexual Abstinenece)» طرح شده و از این موارد، به عنوان «فواید خویشتندارى»، یاد شده است:
1. آزادى از خطرات فیزیکى ناشى از داشتن شُرکاى متعدّد: در این بحث، به خطرات جسمانى این نوع از آزادى اشاره شده و بیان شده که با خویشتندارى مىتوان از این خطرات، رهایى یافت.
2. آزادى از مشکلات کنترل زاد و ولد.
3. آزادى از فشار زود ازدواج کردن: روابط آزاد، چه بسا موجب فشار روانى براى پیدا کردنِ نا بههنگامِ شریک جنسى یا زود ازدواج کردن مىشود که نتیجه آن، شتابزدگى در ازدواج و اقدام بدون تأمل و اندیشه است؛ امرى که مىتواند راه زندگى را منحرف سازد و آینده زندگى را به خطر اندازد و آرزوها و اهداف جوانان و نوجوانان را به باد دهد؛ اما خویشتندارى، این امکان را مىدهد که با آرامش و با تأمّل و تفکر درباره ازدواج، تصمیم گرفته شود.
4. آزادى از درد رها کردن کودک: کسانى که روابط آزاد دارند، چه بسا به باردارىهاى ناخواسته دچار مىشوند و در نتیجه، مجبور مىشوند که کودک خود را سقط کنند و یا به پرورشگاه بسپارند. این مادران، با درد رها کردن کودک، چه خواهند کرد؟
5 . آزادى از استثمار کردن دیگران یا استثمار شدن توسط آنان: در آزادى جنسى، فرد، یا استثمار کننده است یا استثمار شونده که هر دو ناپسند و ناجوانمردانه است؛ اما کسى که خویشتندارى جنسى را برمىگزیند، نه ستم مىکند و نه ستم مىپذیرد.
6. آزادى براى کنترل بدن خود: در آزادى جنسى، کنترل بدن جوانان و نوجوانان (بویژه دختران)، دست خودشان نیست و پیوسته از طرف استثمارگران، آزار مىبینند؛ امّا در خویشتندارى جنسى، فرد، بر بدن خود مسلّط است و اجازه سوء استفاده را به دیگران نمىدهد.
7. آزادى که شریکت را به عنوان شخص بشناسى، نه وسیله لذت: در آزادى جنسى، روابط افراد، بر اساس وسیله لذت بودن شکل مىگیرد، نه به عنوان یک انسان. خویشتندارى جنسى، این بناى توهینآمیز را بر هم مىزند و روابط را بر اساس شخصیت افراد تنظیم مىکند.
8 . آزادى براى کنترل زندگى و آینده: هر چند آزادى جنسى، لذّت حال را تأمین مىکند، امّا آینده را نابود مىسازد، به همین دلیل، کسانى که آزادانه به روابط جنسى مىپردازند، کنترلى بر آینده زندگى خود ندارند؛ امّا خویشتندارى جنسى، آینده زندگى را تأمین می‌کند و لذّت پایدار را به ارمغان مىآورد.
9. آزادى که به خود، احترام بگذارى: آزادى جنسى، به معناى شکستن حرمت و شخصیت خود است. احترام به خود، یعنى این که خویشتندار باشى و تا هنگام ازدواج، از روابط نامشروع پرهیز کنى.
10. آزادى که با اشتیاق، منتظر ازدواج باشى: آزادى جنسى، اشتیاق به ازدواج را از بین مىبرد. کسى که بارها و بارها روابط جنسى را تجربه کرده، اشتیاقى براى ازدواج نخواهد داشت. این، در حالى است که اشتیاق براى ازدواج، یکى از لوازم زندگى موفّق و پایدار است. اگر زندگى مشترک، با یک انرژى قوى آغاز نگردد، در ادامه راه، دچار مشکل خواهد شد.
خویشتندارى جنسى، این آزادى را به انسان مىدهد که با اشتیاق، منتظر ازدواج باشد و با شور و شوق، زندگى مشترک را شروع کند.
11. آزادى تشکیل زندگى با یک نفر، براى یک عمر: بر اساس این دیدگاه، تعدّد شرکاى جنسى، نامطلوب شمرده شده، از تشکیل زندگى با یک نفر براى همه عمر، به عنوان یک امتیازْ یاد شده است. خویشتندارى جنسى، چیزى است که مىتواند این امتیاز را به ارمغان آورد.
آسیبشناسى این برنامه
آمار، نشان مىدهد که 88 درصد کسانى که وارد برنامه «فقط خویشتندارى» شدهاند، نتوانستهاند تا هنگام ازدواج، به خویشتندارى پایبند باشند. سؤال مهم، این است که: چرا این طرح، موفّق نبوده است؟ روشن شدن پاسخ این پرسش، جلوه آموزههاى دین درباره عفاف را مشخصتر خواهد ساخت.
علّت ناکارآمدى برنامه «فقط خویشتندارى» در الگوى اجرایى آن است. هر چند که اصلِ چنین برنامهاى، گامى مثبت به شمار مىرود، امّا شیوه اجرایى آن نقص دارد. الگوى اجرایى این برنامه، چیزى است به نام «عشق، بدون رابطه .»در یکى از سایتهایى که به این مسئله پرداخته، از امورى همچون با هم وقت گذراندن، با هم به سینما رفتن، با هم تفریح کردن، و ...به عنوان راههاى عشق بدون رابطه، یاد شده است. امّا جالب این جاست که بلافاصله یادآور مىشود که: «امّا مواظب باش و به یاد داشته باش که اگر مراقب نباشى، انجام دادن این فعالیتها ممکن است به رابطه بینجامد!».
همه حرف دین، همین جاست. این برنامه، عفّت و خویشتندارى را فقط در امر رابطه دانسته، دیگر امور را در اختیار دو طرف و آزاد گذاشته است، در حالى که نمىتوان مقدّمات را آزاد گذاشت و انتظار داشت که عفّت زنان و مردان حفظ شود.
طراحان این برنامه، پس از این آسیبشناسى، معتقد شدند که براى حفظ عفاف باید مهارتهایى را کسب نمود. لذا مسئله جدیدى به نام «مهارتهاى خویشتندارى » را طرح کردند و هماکنون به آموزش این مهارتها مىپردازند.
در مقاله ی بعد به راه هایی که غرب توصیه می کند تا به خویشتن داری جوانان کمک بیشتری بشود ، می پردازیم.البته ما در مقالاتی پیشنهاد های دین برای خویشتن داری را بیان کرده ایم اما این بار به سراغ کسانی می رویم که آزادی کامل را تجربه و مشکلات آن را دیده اند. با ما باشید.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 25-05-1394, 22:13 بازدیدها : 769
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
