اثر عدم تمرکز و بیش فعالی (ADHD) بزرگسالی بر روابط عاطفی
روابطی که در آن یک یا هر دوی زن و شوهر اختلال تکانشگری- بیش فعالی داشته باشند ، سوء تفاهم، سرخوردگی و خشم مشاهده می شود. این رفتار ها به ویژه اگر علائم ADHD هرگز به درستی تشخیص داده نشده و یا درمان نشود با شدت بیشتری وجود دارد. خبر خوب این است که شما می توانید این مشکلات را با افزایش دانشتان نسبت به بیش فعالی بزرگسالی از بین ببرید و رابطه تان را تبدیل به یک رابطه شاداب و کم تنش کنید.
چگونه ADHD می تواند رابطه تان را تحت تاثیر قرار دهد؟
در حالی که حواس پرتی، بی نظمی، و تکانشگری در بزرگسالان ADHD می تواند مشکلاتی را در بسیاری از زمان های زندگی ایجاد کند، این علائم می تواند در روابط نزدیک آن ها نیز اختلال ایجاد کند.
اگر شما در رابطه با کسی هستید که ADHD دارد، ممکن است احساس تنهایی، نادیده گرفته شدن و درک نشدن داشته باشید. سعی می کنید همه چیز را در خودتان تغییر دهید و اینگونه گوشه گیر می شوید. احساس می کنید نمی توانید به شریک زندگیتان تکیه کنید. گاهی احساس می کنید دیگر مورد توجه نیستید و به زودی خسته خواهید شد.
به راحتی چرخه ای معیوب از احساسات نادرست در زن و شوهر ایجاد می شود. شریک غیر ADHD شکایت دارد و به طور مدام در رنج است در حالی که شریک مبتلا به ADHD ، احساس قضاوت شدن، درک نشدن می کند و در لاک دفاعی خود فرو می رود. و در پایان، هیچ کس خوشحال نیست.
تبدیل رابطه شما به یک رابطه سالم، با درک نقش ADHD شروع می شود. هنگامی که شما قادر به شناسایی علائم ADHD باشید و نقش آن را بر فعل و انفعالات خود در رابطه ( به عنوان یک زن یا شوهر) بدانید، می توانید راه های بهتری از پاسخگویی را یاد بگیرید. این برای شریک مبتلا به ADHD ، به معنای یادگیری چگونگی مدیریت علائم مشکل ساز است. برای شریک غیر ADHD ، به معنای یادگیری چگونگی واکنش نشان دادن به ناکامی همسر و ایجاد انگیزه و تشویق او می باشد.
علائم ADHD که می تواند در رابطه مشکل ایجاد کند:
مشکل توجه : ADHD باعث می شود در ارتباط با شریک به او توجه نکنید. از بیان جزئیات دست بکشید و یا به خاطر خسته شدن از تمرکز کردن در هر معامله ای زود توافق کنید.
فراموشی : حتی زمانی که فرد مبتلا به ADHD توجه می کند، او بعد از آن ممکن است آنچه وعده داده شده بود و یا بحث شده است را فراموش کند. مثلا وقتی روز ازدواجتان را فراموش می کنید همسرتان حس می کند به او اهمیت نداده اید.
مهارت های ضعیف سازمانی : این مشکل شامل به سختی به پایان رساندن وظایف و ایجاد هرج و مرج در خانواده می شود.
تکانشگری : این مشکل شامل این می شود که بدون فکر کاری انجام دهید و یا احساسی را بروز دهید. این تکانشگری نیز می تواند به رفتار غیر مسئولانه و حتی بی پروا تبدیل شود (به عنوان مثال، یک خرید بزرگ که بیشتر از بودجه است و منجر به دعوا مالی می شود).
فوران های احساسی : بسیاری از افراد مبتلا به ADHD مشکل تعدیل احساسات دارند. شما ممکن است خلق و خوی خود را به راحتی تغییر دهید. شریک زندگیتان این احساس را دارد که بر روی پوست تخم مرغ راه می رود.
کفش شریک زندگیتان را بپوشید
اولین قدم در تغییر روابط خود این است که سعی کنید زندگی را از دریچه دید شریک زندگیتان ببینید.
همدلی، توانایی درک احساس شخص دیگر است. توانایی اینکه مسائل را بتوانیم از زاویه نگاه او ببینیم. همچنین، این توانایی شامل انتقال توجه از خود و فعالیت هایمان به شخص دیگر است.
برای همدلی باید تلاش کنیم تا خودمان را به جای دیگری بگذاریم و دنیا را از چشم او ببینیم. سعی کنیم تصور کنیم که آنها در همان لحظه چه تجربه و حسی دارند. مولفه اصلی در همدلی باید سعی در درک شخص دیگر باشد.
مهمترین موانع در ایجاد روابط سالم، عقاید سخت خودمان است. برای خیلی از ما مشکل است که خودمان را از تفکرات مان رها کنیم و سعی کنیم دنیا را از طریق چشمان دیگران ببینیم.
هنگامی که از شخصی عصبانی هستیم در دنیای خودمان غوطه وریم. احساس تهدید می کنیم. به جای اینکه خودمان را جای طرف مقابل بگذاریم گرایش به حمله و حالت دفاعی داریم. همین منجر به افزایش تعارض هایی می شود که می توانستیم از طریق همدلی از آن پیشگیری کنیم. کسانی که می توانند خودشان را به جای دیگران بگذارند بهتر می توانند همدلی کنند. همدلی، آنها را مهار می کند و از واکنش های پرخاشگرانه پیشگیری می شود.
همدلی خیلی راحت تر خواهد بود اگر شما توانایی خوبی در "خواندن" احساسات دیگران از طریق جلوه های چهره ای، تن صدا و حالات بدن داشته باشید. ما می توانیم چنین درک و فهمی از احساسات دیگران را با پرسش از خودمان شروع کنیم.
شما چگونه احساساتتان را با بدنتان(میمیک صورت، حالت بدن، حالت چهره) یا با طرز صحبت کردنتان(تن صدا، بلندی صدا) نشان می دهید؟ چگونه اعمالتان را با احساسات گوناگون نشان می دهید؟
برای درک و همدلی همسرتان باید نهایت تلاشتان را به کار برید تا برای یک لحظه هم دنیا را از چشم او ببینید. سعی کنید نقش فرد مقابلتان را بازی کنید که نقش گیری گفته می شود.
در مورد علائم و نشانه های ADHD تحقیق کنید و بدانید کدام رفتار از نشانه های ADHD است و برای حل آن چه راهکار هایی وجود دارد. به طور مثال وقتی شریک زندگیتان بداند فراموشی تاریخ تولد یا سالگرد ازدواج از علائم تکانشگری است، مطمئنا کمتر از قبل از این فراموشی ناراحت می شود.
مسئولیت نقش خود را بپذیرید.
هنگامی که شما خود را در کفش شریک زندگی تان قرار داده اید، آن زمان مسئولیت نقش خود را در شرایط مختلف بپذیرید. تغییر روابط زمانی ایجاد می شود که شما به نشانه های رفتاری طرف مقابلتان آگاه باشید و رفتار خود را با او سازگار کنید.
درست است که رفتار شریک دارای ADHD می تواند، اختلاف را ایجاد کند اما رفتار شریک غیر ADHD نیز می تواند رابطه را به یک میدان جنگ تبدیل کند. بنابراین وقتی کفش شریکتان را پوشیدید مسئولیت رفتارتان را بپذیرید. رفتار های او را نوشته و رفتار های خود را بررسی کنید.
سعی کنید با هم به یافتن راه حل درست کمک کنید.
نکاتی برای شریک غیر ADHD :
شما می توانید همسر خود را کنترل کنید، اما شما قبل آن باید اقدامات خود را کنترل کنید. توقف اجباری درگیری های لفظی اولین کار است.
تشویق شریک زندگیتان هنگامی که رفتار او باعث پیشرفت و اذعان دستاوردها در رابطه می شود .
کمک به درمان و انجام تمرین های درمانی شریک خود.
شناخت رفتار هایی از خود که هیچ کمکی به رابطه نمی کند واین احساس را در شریکتان ایجاد می کند که درک نمی شود.
راهنمایی برای همکاری با ADHD :
این حقیقت است که علائم ADHD با روابط تداخل ایجاد می کند . این فقط یک مشکل است که قابل درمان است .
بررسی گزینه های درمان : همانطور که شما اطلاعاتی برای مدیریت نشانه های همسرتان یافته اید، می توانید در یافتن گزینه مناسب برای درمان نیز به او کمک کنید.
یافتن راه هایی برای از بین بردن نشانه های همسرتان : علائمی از ADHD که همسرتان بیشتر در رابطه انجام می دهد را بشناسید و باهم برای توقف و حل آن برنامه ریزی کنید.
نزدن برچسب : هرگز مشکل همسرتان را بیان نکنید و به او برچسب هایی مانند خنگ، حواس پرت و مریض نزنید.
کنترل نوسانات عاطفی : نوسانات عاطفی خود را مهار کنید و سعی کنید این را به همسرتان نیز آموزش دهید. موقع عصبانیت از خود بپرسید آیا موضوعات مهم تری هم وجود دارد؟
مراقب آنچه که می گویید و نحوه بیانتان باشید : از کلمات مهم و سوالاتی که شریک زندگیتان را در موضع دفاعی ببرد اجتناب کنید. مثلا همیشه همینطور هستی، هرگز درست نمی شوی و ...
.
یک برنامه خوب بریزید : برای شریک زندگیتان یک برنامه یا ساختار درست کنید. ورزش، نوع تغذیه و ... را دربرنامه بگنجانید.
تنظیم یادآوری کننده های خارجی : از چک لیست و یا یادداشت کننده های چسبنده می توانید برای یاداوری برنامه هاو مناسبت ها استفاده کنید.
کنترل درهم و برهمی : افراد مبتلا به ADHD نمی توانند در یک برنامه و ساختار بمانند و ایجاد هرج و مرج می کنند، در نتیجه شما احساس می کنید زندگیتان از کنترل خارج شده است. سعی کنید به او ماندن در برنامه را یادآوری کنید .
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 12-02-1394, 01:12 بازدیدها : 1480
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
