ورود به سایت   عضویت
ورود به سایت
» » » افسردگی و اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان

افسردگی و اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان

افسردگی و اختلال دوقطبی در کودکان و نوجوانان

در حدود پنج درصد کودکان و نوجوانان در جامعه از افسردگی رنج می برند. کودکانی که زیر فشار استرس هستند، در معرض خطر بیشتری برای افسردگی می باشند. این کودکان اختلالات توجه، یادگیری یا اضطراب دارند. افسردگی می تواند جنبه خانوداگی داشته باشد. رفتار کودکان و نوجوانان افسرده با رفتار بزرگسالان افسرده تفاوت دارد.

علائم اختلال دوقطبی و افسردگی در کودکان و نوجوانان

در ابتدا علائم افسردگی اغلب خفیف هستند. این علائم ممکن است به صورت ناگهانی و یا آرام آرام و به مرور زمان بروز کنند. تشخیص این قضیه که این علائم با هم در ارتباط هستند و ممکن است کودک و یا نوجوان شما به بیماری افسردگی دچار شده باشد مشکل است.

کودکانی که به افسردگی دچار می شوند، ممکن است علائم زیر را داشته باشند:

علائم فیزیکی:
درد و ناراحتی های غیر قابل توضیح، مانند سردرد و یا درد معده
مشکلات خواب و یا خواب بیش از اندازه
تغییر در عادت های غذایی که منجر به کاهش و یا افزایش وزن کودک می شود و یا اینکه در رشد طبیعی کودک تاثیر می گذارد.
بی حالی و خستگی مداوم
حرکات بدن کند و یا آشفته و بی قرار به نظر می رسد.

علائم عاطفی و روانی:
زودرنجی، کج خلقی و اوقات تلخی
اشکال در فکر کردن و تصمیم گیری
اعتماد به نفس پایین، خود سرزنشگری، و یا احساس اینکه دیگران نسبت به او انتقادهای ناعادلانه می کنند.
احساس گناه و ناامیدی
عقب نشینی از اجتماع، مثلا عدم علاقه به معاشرت و همراهی با دوستان
اضطراب، مثلا احساس نگرانی بسیار زیاد و یا ترس از جدایی از پدر و مادر
فکر کردن به مرگ و خودکشی

مراقب علائم فکر کردن به مرگ و خودکشی باشید. ممکن است این علائم با بیشتر شدن سن کودک شما تغییر کند. این علائم می توانند شامل مواردی همچون اشتغال ذهنی به مرگ و یا خودکشی و یا تمام کردن یک رابطه ی دوستانه باشد.

افسردگی می تواند علائمی داشته باشد که شبیه علائم سایر بیماری ها و یا سایر شرایط روانی و عاطفی باشد.
علائمی که شیوع کمتری دارند

افسردگی شدید در کودکان و نوجوانان می تواند موجب بروز علائمی همچون موارد زیر شود:

شنیدن صداهایی که وجود ندارند (توهم). این حالت در کودکان کم سن و سال تر بیش تر شایع است.
داشتن اعتقاد شدید به چیزهای غلط و اشتباه (توهم) این حالت در نوجوانان شایع تر است.

آیا این علائم نشانه های یک تغییر خلق و خوی طبیعیست یا نشانه های افسردگی؟

توضیح تفاوت بین تغییر خلق و خوی طبیعی با علائم افسردگی دشوار است. هر چند وقت یک بار، داشتن احساس غم و اندوه و یا زودرنجی یک امر طبیعی می باشد. این حالت ها به کودک شما کمک می کند که با زندگی بیشتر آشنا شده و با چالش های آن بهتر کنار بیاید.

به عنوان مثال گریه کردن و سوگواری برای از دست دادن یک فامیل، دوست و یا حتی حیوان خانگی و یا مواردی مانند جدایی والدین طبیعی است. برای همچنین مواردی ممکن است کودک شما برای مدتی طولانی احساس غم و اندوه داشته باشد.

اما اگر این حالت بهبود پیدا نکرد و موجب بروز اختلال در زندگی روزمره ی کودک و یا نوجوان شما شد، در این شرایط ممکن است کودک شما به درمان های پزشکی و روانپزشکی نیاز داشته باشد.
اختلال دو قطبی

برخی از کودکانی که برای بار اول مبتلا به بیماری افسردگی تشخیص داده می شوند، در آینده به اختلال دو قطبی نیز دچار می شوند. رفتار و خلق و خوی کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دو قطبی به شدت بین افسردگی و حمله های مانیا (انرژی بسیار بالا، اضطراب و زودرنجی) نوسان می کند.

توضیح تفاوت اختلال دو قطبی و افسردگی نیز بسیار دشوار است. معمولا کودکان و نوجوانان در ابتدا، مبتلا به بیماری افسردگی تشخیص داده شده و با بروز اولین حمله ی مانیا، بیماری آنها اختلال دوقطبی تشخیص داده می شود. اگر چه افسردگی بخشی از بیماری اختلال دو قطبی است اما روش های درمان این دو بیماری با هم متفاوت است.

مانند افسردگی، اختلال دوقطبی نیز در خانواده ها پخش می شود و به سایر افراد خانواده نیز منتقل می شود. پس اگر سابقه ی خانوادگی ابتلا به اختلال دو قطبی را دارید حتما این قضیه را به پزشک معالج کودکتان بازگو کنید.

عوامل افزایش دهنده ی خطر ابتلا به افسردگی در کودکان و نوجوانان

عوامل متعددی می توانند در افزایش خطر ابتلا به بیماری افسردگی دخیل باشند. این عوامل عبارتند از:

داشتن والدین یا سایر وابستگانی که به بیماری افسردگی دچار هستند. این عامل مهمترین عامل افزایش دهنده ی خطر ابتلا به بیماری افسردگی محسوب می شود. کودکان و نوجوانانی که یکی از والدین آنها به بیماری افسردگی دچار است تا چهار برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری افسردگی هستند.
داشتن سابقه ی قبلی ابتلا به افسردگی، علل خصوص اگر کودک و یا نوجوان در سنین پایین به این بیماری دچار شده باشد.
داشتن یک وضعیت پزشکی طولانی مدت مانند دیابت یا صرع
داشتن سایر اختلالات روانی مانند اختلالات رفتاری و یا اضطراب
مواجه شدن با مرگ یکی از اعضای خانواده یا دوستان نزدیک
مورد آزار و اذیت جسمی و جنسی قرار گرفتن
داشتن مشکلات سوء مصرف الکل و یا مواد مخدر

سایر عوامل خطرساز برای ابتلا به بیماری افسردگی در کودکان و نوجوانان:

بلوغ زودرس در دختران: تا قبل از سن بلوغ احتمال ابتلا به بیماری افسردگی در پسر ها و دختر ها به یک میزان است. بعد از سن بلوغ و ورود به بزرگسالی، احتمال ابتلا به افسردگی در دختر ها دو برابر بیشتر از پسر ها است.
مواجهه با درگیری و اختلافات خانوادگی
نداشتن روابط اجتماعی خوب با همسالان
قلدر بودن (احساس قلدری کردن) و یا قربانی قلدر ها شدن

درمان خانگی افسردگی در کودکان و نوجوان

برای فراهم کردن یک محیط خانوادگی گرم و حمایت کننده، هر کاری که می توانید انجام دهید. عشق و محبت، درک و داشتن روابط منظم، بخشی از کارهای مهمی هستند که می توانید به منظور کمک به کودکتان برای مقابله با افسردگی انجام دهید. علاوه بر فراهم کردن محیط خانواده، مشاوره ی منظم با پزشک، مصرف دارو ها طبق دستور پزشک، داشتن عادت های خوب در سبک زندگی نیز می تواند به کاهش علائم افسردگی کودکتان کمک کند. سعی کنید کودکتان را به انجام موارد زیر تشویق کنید:

در برنامه ی روزانه ی کودکتان انجام ورزشهایی مانند شنا، پیاده روی و یا انجام بازی های پر شور و نشاط را به صورت منظم بگنجانید.
از مصرف الکل، مواد مخدر غیر قانونی، دارو های بدون نسخه، دارو های گیاهی و داروهایی که توسط پزشکتان تجویز نشده اجتناب کنید. (زیرا ممکن است این موارد با داروهای تجویز شده برای درمان افسردگی تداخل داشته باشند.)
مطمئن شوید که کودکتان خواب کافی دارد. اگر کودکتان با مشکلات خواب مواجه است، ممکن است موارد زیر برای بهبود این وضعیت مفید باشد:
هر شب راس ساعت مشخصی به رختخواب بروید.
اتاق خواب را تاریک و ساکت نگه دارید.
تمرینات ورزشی را بعد از ساعت 17 انجام ندهید.
یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. اگر کودک شما برای خودن غذا اشتها ندارد سعی کنید به جای وعده های غذایی سنگین، به کودکتان میان وعده های سبک بدهید.
در مورد داشتن احساس بهتر، امیدوار باشید. داشتن تفکر مثبت برای بهبود افسردگی بسیار مهم است. امیدوار بودن در حالی که افسرده هستید مشکل خواهد بود اما به کودکتان یادآوری کنید که بهبود به صورت تدریجی و به مرور زمان اتفاق می افتد.

اگر شما متوجه هر گونه علائم هشدار دهنده ی خودکشی (مانند رفتار پرخاشگرانه و خصمانه، فکر کردن بیش از حد به مرگ و یا فاصله گرفتن از واقعیت) شدید بلافاصله با پزشک کودکتان و یا یک مشاور حرفه ای تماس بگیرید. 

توسط : مشاورفا  در تاریخ : 11-02-1394, 19:12   بازدیدها : 1286   
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .