نویسنده: جیمز آلن مترجم: گیتی خوشدل این کتاب کوچک (حاصل مراقبه و تجربه) به منظور رساله یی جامع در موضوع مکرر نگاشته ی قدرت اندیشه نیست. بیش از توضیح، توصیه است. هدفش برانگیختن مردان و زنان به اکتشاف و ادراک این حقیقت است که «خودشان آفرینندگان خویشند.» این کتاب کوچک (حاصل مراقبه و تجربه) به منظور رساله یی جامع در موضوع مکرر نگاشته ی قدرت اندیشه نیست. بیش از توضیح، توصیه است. هدفش برانگیختن مردان و زنان به اکتشاف و ادراک این حقیقت است که «خودشان آفرینندگان خویشند.» در پرتو اندیشه هایی که برمی گزینند و می پرورانند، ذهن ریسنده ی اصلی است: هم جامه ی درونیِ منش و هم جامه ی بیرونیِ وضعیت. اگر تاکنون از روی جهالت و درد تنیده اند، بادا اکنون در نور و سعادت بتنند. «ذهن، قدرت برتری است که شکل می بخشد و می سازد. و آدمی ذهن است. و همواره ابزار اندیشه به دست، آنچه را اراده می کند، شکل می بخشد و هزاران شادمانی به بار می آورد و هزاران اندوه. در خفا می اندیشد، و عیان می گردد: پیرامونش عینک اوست.» انتشارات: قطره
