من مدتها هست هر چی دنبال این میگردم یه جمله از خودم تعریف کنم میبینم نیست . یا در واقع اگر جمله ای هم تو ذهنم میاد پیش پا افتاده است و من و راضی نمیکنه .
حس میکنم هر کسی ازم تعریف میکنه هم دروغ هست . حتی وقتی همسرم میگه دوست دارم دوست داشتنی الکی هست واقعی نمیبینم موقعیت اجتماعی خوبی دارم ولی هر روز با خودم درگیرم . حس میکنم اگر برم پیش یه دکتر روانشاس و هرچی تو ذهنم هست و بگم من و به کلی قرص عادت بده .
یه روزایی خیلی اروم و ساکتم حوصله هیچ کس و ندارم و یه روزایی رو حرف زدن هستم و همش جنب و جوش دارم. و نسبت به درجه 1 هام وقتی حرف میزنن بی حوصله ام نمیخوام بامن حرف بزنن با اعصبانیت و پرخاشگری جوابشون ومیدم که خودم و خیلی ناراحت میکنه چه برسه به اونا ولی خوب دوست دارم پیشم باشن ولی حرف نزنن من حرف بزنم یا ساکت باشیم
لطفا راهنماییم کنید.