جداسازی اتاق خواب کودک

307 بازدید
سوال شده مرداد 12, 1396 در کودک و نوجوان توسط طرفدار
با سلام وخسته نباشید می خواستم بدونم از چه سنی اتاق کودکم را جدا کنم کودک 20 ماهه دارم .

1 پاسخ

پاسخ داده شده مرداد 12, 1396 توسط qasdi
باسلام و درود
بهترين سن براي جدايي اتاق كودك، ٥ ماهكيست يعني بعد از تبديل شير نيمه شب به يك وعده و قبل از شروع اضطراب جداييست. خواب كودك معمولا در چهار ماهگي تنظيم شد ست و كودك تمام شب در تخت خود قادر به خوابيدن است. اگر كودكان به هر دليلي تا بعد از يكسالگي در رختخواب شما مانده، حتما بايد براي جدايي او اقدام كنيد. - مدتي را در اتاق او، كنار تخت او و بدون تماس پوستي تا صبح بخوابيد. هرگز دست مو يا گوش خود را وقت خواب در اختيار كودك قرار ندهيد. اگر كودك عادت به تماس پوستي با شما دارد، به بهانه خواندن كتاب، عروسك يا وسيله ديگري را جايگزين كنيد. - كوتاه نياييد. كودك ممكن است دست به هر مانوري بزند تا شما را راضي كند او مي‌گويد: «تشنمه»، «دلم برات تنگ شده»، «مي‌شه امشب پيشت بخوابم؟»، «من مي‌ترسم»، «تو اتاقم صدا مياد»، «من مريضم»، «خوابم نمي‌بره»، «من تو اتاقم تنهام». اگر از تاريكي ميترسد، چراغ خواب و چراغ راهرو را روشن بگذاريد. اگر شبي ده بار به اتاقتان ميايد، هر ده بار او را به تخت خودش باز گردانيد. اگر واقعا مي ترسد مدتي كنار تختش بدون تماس پوستي بخوابيد. اتاق كودك را ساده بچينيد، گاهي اتاق پر از عروسك و دكور در شب جلوه وحشتناكي به اتاق مي بخشد. مراقب سايه هاي روي ديوار و سقف اتاق كودك باشيد.  از جدول ستاره يا برچسب يا جايزه براي تشويق استقاده كنيد. هر روزي كه در تخت خودش بيدار شد يك جايزه دريافت كند. - هيچ گاه از اتاق خواب و تخت خواب كودك براي تنبيه استفاده نكنيد. از كودك نخواهيد براي تنبيه به اتاقش رفته روي تختش بنشيند و به كار بدش فكر كند. - هرگز تحت هيچ شرايطي حتي بيماري او را به تخت خود بازنگردانيد. در صورت لزوم شب را كنار تختش بخوابيد. - عادت‌هاي خواب جالب بسازيد. مثلا ممکن است خواندن يک کتاب مورد علاقه در محل خاصي از اتاق خواب براي کودکتان بسيار جالب باشد يا دوش گرفتن، گوش کردن به يک موزيک و خوردن يک خوراکي موردعلاقه و سپس مسواک زدن به همراه آواز خواندن، دعا کردن، حرف زدن درباره اتفاقات روزانه و آداب بوسيدن و به آغوش گرفتن همگي مي‌توانند بخشي از عادات خواب کودک شما باشند. ـ جذابيت و آرامش فراهم کنيد يک عروسک خرسي «مامان» يا «بابا» تهيه کنيد و به او بگوييد آنها مراقبش هستند. پتو و ملحفه‌هاي زيبا تهيه کنيد. اجازه بدهيد کودک خودش پتويش را انتخاب کند. براي شروع يک هديه در نظر بگيريد. مثلا برايش يک مسواک جديد بخريد. اگر او توانست يک شب را تنها در اتاقش بخوابد صبح روز بعد يک جايزه کوچک به او بدهيد. يک مهماني خواب برگزار کنيد. به اتاق خواب کودک برويد و در اتاقش قبل از خواب همگي يک خوراکي خوشمزه بخوريد يا باهم آواز بخوانيد. اجازه بدهيد تا کودک در شب با اتاقش آشنا شود. حتما قبل از خواب کودک را کمي به آغوش بگيريد و با جملات مثبت و تأکيدي آرامش کنيد. ترس‌ها را از کودک دور کنيد و يادآوري کنيد که پدر و مادرش مراقب و محافظ او هستند و شب‌ها به اندازه روزها خوب و آرامش بخش هستند مضرات ماندن كودك در رختخواب پدر و مادر: - ايجاد وابستگي شديد در كودك - احتمال ايجاد اضطراب به خاطر وابستگي شديد - بعد از سن ٣ سالگي، همانند سازي با والد از جنس مخالف و ايجاد اختلالات شخصيت در بزرگسالي دوستاني كه تصور دارند تا سالها در رختخواب پدر و مادر مانده اند و اسيبي نديدند حتما با كمك يك روانشناس تمام اسيبها را شناساسي خواهند كرد. همان طور كه ما در مورد سلامتي قلبمان نظر كارشناسانه نميدهيم، اسيب رواني هم زخم روي دست نيست كه قابل رويت باشد و نياز به تشخيص متخصص مي باشد.


 موفق باشید.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
تلفن : 88277643-4
بزرگراه جلال بعداز پل گیشا روبروی شعبه بانک کشاورزی پلاک 135 واحد 3 طبقه 2 دوشنبه ها
دارای دیدگاه شهریور 4, 1396 توسط بی نام
عالی بود ممنون
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

...