آیا داشتن فرزند دوم برای من و همسرم توصیه می شود یا خیر؟

460 بازدید
سوال شده اردیبهشت 5, 1394 در کودک و نوجوان توسط بی نام
با سلام و احترام

خانمی 32 ساله با تحصیلات کارشناسی ارشد علوم زمین از تهران هستم. همسرم هم دکترای همین رشته رو داره و 38 سالشه. هر دو کارمند هستیم. 9 ساله که با همیم و 7 ساله که ازدواج کردیم. یک پسر 3 ساله هم داریم. زندگی عاشقانه ای داشتیم ولی بعد از تولد پسرم کمی نسبت به هم سرد شدیم. ولی حالا اوضاع بد نیست. هر دوی ما در خانواده‌های پرجمعیتی به دنیا آمده و بزرگ شدیم. من 5 خواهر و برادر و همسرم 6 خواهر و برادر داره. علی رغم دوری راه خانواده ها و تفاوت‌ در سلیقه ها و دیدگاه‌های افراد خانواده (به دلیل سنتی بودن) رابطه نسبتا خوبی با هر دو طرف داریم. اهل تفریح و رفت و آمد هم هستیم ولی بیشتر وقت خودمون را صرف آموزش و کار می‌کنیم و در کنار آنها تفریح و دید و بازدید و ... . به دلیل تفاوت‌‌های فرهنگی در خانواده‌هامون و به خصوص پدر من، با مشکلات بسیار زیادی ازدواج کردیم. زندگی رو از صفر شروع کردیم بدون هیچ کمک و پشتوانه‌ای از طرف هر دو. حتی هر دو گاهی به پدر و مادرمون کمک مالی هم می کنیم. برای تحصیل، کار، ازدواج، بچه دار شدن، خرید خانه و ... سختی‌‌های بسیار زیادی رو تحمل کردیم. چون هم تنها بودیم و هم پشتوانه مالی نداشتیم. هر دو سخت کار و تلاش می کنیم و تا بحال سعی کردیم پدر و مادری آگاه برای پسرمون باشیم و در حد معقول امکاناتی رو براش فراهم کنیم. با توجه به اینکه فکر می کنم آدم با استعداد و باهوشی بودم و هستم (و دیگران هم می‌گن) ولی در دوران کودکی به خاطر شرایط خانوادگی خاص هرگز نتونستم از فرصتهام استفاده کنم و تازه بعد از 25 سالگی معنی زندگی کردن رو فهمیدم، اون هم با سختی و رنج فراوان!  و فکر می کنم خودم راه بسیار طولانی رو در پیش دارم! می‌خوام ادامه تحصیل بدم، کار کنم، مسافرت برم و خلاصه اینکه فکرای زیادی توی سرم هست! ایا داشتن بچه دوم توصیه می شه یا خیر؟ نداشتن بچه دوم چه ضررهایی برای پسر اولم داره؟ آیا با این کار به اون لطمه می‌زنم؟ اگه تصمیم بگیرم فرزند دوم داشته باشم با کوهی از مسائل اون چه کنم؟ با خواسته های خودم چطورَ؟ من عاشق بچه‌هام! آیا بعدا افسوس نخواهم خورد؟ پس مشکلات مالی چی؟ اگه کارم رو کنار بزارم زندگی ما بسیار سخت خواهد شد. برای بزرگ کردن پسر اولم کارم رو با چنگ و دندون حفظ کردم و تا 2/5 سالگی در کنارش توی خونه موندم. ولی دیگه این امکان برام فراهم نیست! همسرم هم زیاد علاقه ای به داشتن بچه دوم نداره ولی می دونم اگه اصرار کنم قبول می کنه. چه توصیه ای برای من دارید؟

1 پاسخ

پاسخ داده شده اردیبهشت 5, 1394 توسط سیداحمدمرتضوی
سلام.

یک دیدگاه کلی در مورد انسان و آنچ مربوط به او می شود این است که ما در هر شرایط نسبی هستیم . یعنی اینکه هم کار های خوب انجام می دهیم و هم کارهایی که خوب نمی دانیم . هم می خندیم هم گریه می کنیم و... بهترین مثال اگر به حیوان گوره خر نگاه کنیم . بعضی می گوین راه های آن سیاه و سفید است و بعضی می گویند راه های آن سفید و سیاه . پس بیان آن بستگی به نوع نگاه آن کسی که می بیند دارد.و...

سوال اول / باتوجه به مواردی که شما بیان کردید بچه دار شدن هم یکی از آن موارد است و برای رسیدن به این کار ها یک برنامه ریزی صحیح لازم است و در کنار آن اولویت بندی کردن آن و پشتوانه ی آن فکر و اندیشه در شرایط ذکر شده شما با توجه به سن خودتون و فرزندتون که 9 سال دارند بسیار مهم است و در صورتی که تصمیم شما به آوردن فرزند جدید باشد لزوم بررسی و دانش بیشتر می باشد. ودر کل می توان به عنوان یک پارامتر مثبت به آن اندیشید.

سوال دوم/تک فرزندی  یک آسیب بسیار مهم آن این است که فرزند دارای یک شخصیت دو گانه ای می شود یعنی یا به راحتی به دیگران در هر شرایطی پاسخ مثبت می دهد و یا اینکه در هر شرایطی از دیگران طلب کار می شود. به عنوان مثال در منزل از پدر و مادر بسیار طلب کار است و می خواهد که هرچه می گوید انجام شود و در مقابل در محیط مدرسه به همه پاسخ مثبت می دهد و هیچ حقی برای خود بر نمی گزیند و یا بلعکس آن. در شرایطی هم یکی از این دو حالت را هم در خانه و هم در محیط اجتماعی از خود بروز می دهد و...

سوال سوم/ با توجه به مقدمه ی اول و جواب قبل بدون آسیب نمی باشد. البته فاصله ی سنی کنونی خود مهم است و باید مورد توجه و بررسی قرار گیرد...

سوال چهارم/مسائل مربوط به فرزند و فرزندان مثل مسائل مربوط به خودمان است و جدا از هم نیست مانند یک دست که پنج انگشت دارد که هر کدام کارایی خاص دارند و بودن با هم یک کارایی های  بیشتر اما  آنچه باید به آن توجه نمایید اولویت بندی و برنامه ریزی می باشد که نیاز است به آگاهی بیشتر تا بتوانیم  بهترین بهره را ببریم . و شما برای جلو گیری از آسیب رسانی به خود در طولانی مدت و بهره وری در حال و کوتاه مدت رابطه بر قرار کنید . چون در بسیاری مواقع کار های ما انسان ها در کوتاه مدت نفع و خوشایندی دارد که معمولا جدا از هم سنجیده می شود مثل شغل ، کارمند بودن ، تحصیل ، فرزند ، خانه ،ماشین و... اما در طولانی مدت ودر مجموع که به عنوان یک واحد و خانواده مطرح میشود آسیب می باشد که خود متوجه نیستیم و نمی دانیم کی؟ از کجا؟ ودر کدام موقعیت حاصل شده است .و...

جمعبندی / برای تصمیم گیری های مهم باید وقت گذاشت، و یک اصل مهم را در نظر بگیرید . امروز همان آینده ای است که دیروز منتظر آن بودم . و امروز گذشته ی فردای من است که از آن نالان هستم و همه چیز را به گردن آن می اندازم  پس سعی کنید از امروز حال را خوب مدیریت و تصمیم گیری کنید تا در آینده هیچ کس را مقصر نکنید و آیندهی شما همانی باشد که انتظارش را داشتید. عزیز مکرم مسئله ی شما بسیار مهم و اساسی است باید با تامل و تجزیه تحلیل صحیح تصمیم بگیرید.

دیدگاه من /امید وارم دانش من به دانش شما اضافه نماید و در فرایند آن  نگاه شما تغییر و انچه را که برای شما مفید است به ارمغان آورد.

شاداب و سربلند در کنار خانواده باشید

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
شماره تلفن : 09121312713 , 22878323
شنبه و دوشنبه 10 صبح الی 19 خیابان شریعتی بالاتر از میرداماد بعد ازپمب بنزین ، نرسیده به ظفر ،کوچه ی امانی ، پلاک 2 ، طبقه 5 واحد 9 ، مرکز مشاوره ی راه سبز
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

...