با عرض سلام.شوهرم ۵۱ساله و من ۳۸ساله هر دو ازدواج دوم. حدود۳سال است ازدواج کردیم. همیشه از مرد چشم چران متنفر بودم. و همچین مردانی را اصلا قبول ندارم. متاسفانه همسرم بسیار چشم چران است. و در حالی که در کنارش هستم با بی حیایی تمام با نگاهی خیره به زنان دیگر نگاه میکند و اگر ان زن مثلا لبخندی بزند ایشان هم بدون توجه به حضور من لبخند زده و چشم در چشم به این حالت ادامه میدهدو...حتی گاهی وقتی زنی از کنارش میگذرد سرش را با یک حالت زننده به سرعت برمیگرداند کا کاملا از پشت هم او را ور انداز کند.و برای پوشاندن این حرکت زشتش جمله ای میگوید مثلا:دیدی چه لباسی پوشیده بود ...جالب است که ادعای دوست داشتن مرا هم دارد. اما من اصلا نمیتوانم رویش حساب کنمو به او اعتماد ندارم و این حرکت او را خیانت به خود میدانم و چنین شخصیتی را قبول ندارم. واز این ازدواج کاملا پشیمانم.اما فعلا بنا به دلایلی ناچارم در این زندگی بمانم لطفا راهنمایی فرمایید درباره نحوه برخورد من با این رفتار زشت,و علت چشم چرانی در این حدچیست؟؟؟؟؟
