وسواس فکری شدید و ترس از ایدز

Question

با سلام و خسته نباشید بنده همین تازگی با سایتتون آشنا شدم و گفتم مشکلمو با شما در میان بزارم شاید کمکی بهم بشه.
من پسر هستم 30 سالم هست لیسانس عمران دارم،من متاسفانه 11 سال هست که ترس شدید از بیماری ایدز دارم،به طوری که در عرض این 11 سال گاهی خوب بودم گاهی بد از نظر فکری یعنی اگر اتفاقی برام میوفتاد که به نظر خودم احتمال آلودگی به ایدز داشت 6 ماه شب و روز داغون میشدم تا میرفتم آزمایش میدادم و خیالم راحت میشد و خوب میشدم تا اینکه دوباره یک حادثه دیگه پیش میومد که ترس از آلودگی میگرفتم و باز روز از نو و روزی از نو!تا اینکه 1 سال پیش به متخصص روانشناس بالینی مراجعه کردم که تشخیص وسواس فکری دادن که یک سری تمرین گفتن انجام بده که دارم انجام میدم هر موقع فکری میاد سراغم و بهم گفت به هیچ عنوان نباید بری آزمایش،درمانم رو دارم ادامه میدم ولی چیزی که هست اینه که من تو این 11 سال همش فکر میکردم حتما باید رفت آزمایش تا قطعی فهمید آلوده شدی یا نه الانم همش میاد تو فکرم که نکنه اینا وسواس نباشه و من مبتلا شدم در صورتی که تا اونجا که از مشاورین در حوزه ایدز پرسیدم و اطلاعاتی که خودم دارم بهم گفتن اصلا اینا راه انتقال نیست ولی با این وجود باز میاد اون افکار.
فوق العاده از رابطه جنسی میترسم چون فکر میکنم اگه انجام بدم آلوده میشم به خاطر همین رابطه جنسی ندارم.
آینده ی خودم رو به این افکار گره زدم یعنی اینکه همش میترسم ایدز بگیرم نتونم ازدواج کنم یا ایدز بگیرم به آرزوهام نرسم و.......
خیلی خسته و داغونم خیلییییی،دیگه از خودم بدم اومده دوست دارم زود خوب بشم و زندگیم مثل بقیه بشه.
به نظر شما راهکار چیست؟
البته تکنیکای روانشناسمو دارم انجام میدم که شامل فکر کردن در زمانهای محدود راجع به ایدز هست که گاهی موثر بوده.
برای ریشه کن کردن این افکار و حالم باید چیکار کرد؟
راهکار چیست؟
با تشکر

Comments

من اینو اینجا می نویسم که اگه کسی بعدا با جستجو مراجعه کرد متوجه بشه.
من خیلی ترسی نداشتم از این قضیه ولی کلا آدم مضطربی بودم و در کودکی هم ترس جا موندن از سرویس مدرسه و یا در دوران دانشگاه ترس قادر نبودن به تمام نکردن تحصیلات داشتم. التبه من ۸ ساله خارج از کشور و تنها زندگی می کنم ولی این اضطراب ها سراغ میومده.

قضیه نگرانی از ایدز خیلی فراگیره و خیلی از افراد دارن ولی حقیقت اینه که ریشه اصلی این اضطراب ها جای دیگه ای هست در روان شما و هر چیز دیگه ای می تونه اون رو مختل کنه.

موردی که ترس از اچ آی وی پیش آورد جزیی از نگرانی کلی من از سلامت خود و مرگ بود. موردیی بود که تا به حال برای من در زندگی پیش نیومده بود و همراه با حمله های عصبی (Panic attack) بود.چون حمله عصبی را نمی شناختم و ضربان قلبم به شدت بالا میرفت و یک فکر به شدت در ذهنم هر چند ثانیه تکرار میشد احساس مرگ می کردم ولی فهمیدم اصلا خطر جانی نداره و یکسری تکنینک (‌مثل تعداد بیشتر بازدم از دم ( باید سعی بشه اکسیژن کمتری به مغز برسه) و فکر کردن یه یک موضوع دیگه به اون خیلی کمک می کنه. حمله عصبی بین ده دقیقه تا یکساعت حداکثر طول می کشه و صد در صد درمان میشه. برای من که درمان کاملا اتفاق افتاد و غیر از چند روز از دارو استفاده نکردم.

 من خودم ۱۴ جلسه روانشناس رفتم که با روش شناختی و رفتاری با من کار کرد تا وحشت از بیماری از ذهنم بره. البته آزمایش هم دادم ‌(‌در یک کشور غربی) و منفی بود و دکتر بهم گفت تو اصلا می دونی HIV چه جوری منتقل میشه!؟

 چند نکته که می خوام بگم:
- خیلی وقت ها نگرانی به خاطر کم دانشی در مورد این بیماری هست و راه های انتقالش که من خودم نمی دونستم. چون موردش را اینجا می نویسم که شاید به کسی کمک کنه:

- ویروس HIV با بیماری ایدز فرق داره. ممکنه شما تا آخر عمر HIV داشته باشین و هیچ وقت به بیماری ایدز منتهی نشه. حتی اگه هم منتهی بشه با روشهایی دارویی که امروزه هست سالها می تونن زندگی سالمی رو تجربه کنین.
- کسی که HIV گرفته با داروهای امروزی سالها می تونه زنده بمونه و حتی با یک روشهایی بچه دار بشه (‌از بین بردن ویروس در اسپرم مرد یا روشهای دیگه اگه مادر HIV داشته باشه).
- فقط در چند مایع خاص ویروس وجود داره مانند:،‌خون ، اسپرم مرد، مایعات واژن زن، ترشحات مقعد، شیر مادر. بنابر این ادرار، بزاق دهن نمی تونن راه انتقال باشن ( مگه اینکه خون داخلشون باشه) و راههای اصلی انتقال رابطه جنسی پیشگیری نشده، سرنگ مشترک و زخمی شدن با سرنگ آلوده (‌مثلا افرادی که در بیمارستان کار می کنند) و  فرزندی که مادر مبتلا داره و در حین حاملگی، به دنیا اومدن و شیر دادن ممکنه منتقل بشه.

- تعداد افراد مبتلا خیلی زیاد نیست. در کشور غربی که من زندگی می کنم حدود 0.01 درصد افراد کل کشور. یعنی حدودا از هزار نفر فقط یک نفر. البته در کشورهای دیگه و در حال توسعه آمار متفاوته. ظاهرا در ایران حدود ۳۶ هزار نفر مبتلا هستن،‌که در یک کشور هشتاد میلیونی درصد پایینی هست.

- حتما در رابطه جنسی با کسی غیر از همسر یا کسی که شبیه همسره از کاندوم استفاده کنین. رابطه جنسی با کاندوم خطر ابتلا را خیلی خیلی پایین میاره و تقریبا بی خطره. ( روان شناسم من به من می گفت مثلا این چیزهای که تو نگرانشی احتمالش مثل اینه که مثلا جاده بین شهری فرو بریزه و بره توی زمین!! هیشکی نمی تونه بگه غیر ممکنه ولی هیچ آدم عاقلی از ترس اون سفرش رو کنسل نمی کنه) یادمون بشه فقط مردهای همجنسگرا این بیماری رو ندارن و زن و مرد هم به هم می تونن انتقال بدن.

- انتقال از از طریق دست دادن، بغل کردن، ظرف مشترک، پشه، هوا و آب تا حالا گزارش نشده و منتقل نمی کنه. یادمون باشه خیلی ها هستن که با یک نفر دارای این بیماری به راحتی زندگی می کنن در یک منزل. (‌راه های عدم انتقال: http://www.iranhiv.com/?page_id=1381)


چیزی که هست اینه که  حتما برای آموزش به سایت های معتبر مراجعه کنید و از رفتن به فروم ها و اطلاعات اشتباهی که افراد می دهن خودداری کنین (‌حتی مطالب من که اینجا گفتم و اکثرا درسته منبع بهینه نیست و باید حتما برین از سایت معتبر و افراد معتبر مثل پزشک بررسی کنین)

اگر سوالی دارین حتما به پزشک در ایران مراجعه کنین که به مراکز مشاوره و جاهایی که می تونن کمکتون کنن معرفی تون کنه.
 چند تا سایت خوب در ایران:

سایت مرکز پیشگیری از ایدز ایران:‌http://www.aids.ir/
مرکز تحقیقات ایدز در ایران: http://ircha.tums.ac.ir/


نکته مهم:

در هر صورتی اگه مثل من این ترس توی شما خیلی قوی هست شما دچار اختلال وسواس و اضطراب هستین و نیاز به روان شناس دارین و خیلی ربطی به این بیماری نداره و نگرانی شما در مورد دیگه  هم می تونه ظهور کنه تا زمانی که از نظر روانی درمان نشین.

--->‌ فکر کنم من بیش از حد مطلبم طولانی شد. در ضمن من متخصص نیستم و بیشتر نتیجه تحقیقات شخصی و اتفاقایی که برای خودم افتاده بود را نوشتم. امیدوارم ویراستاران و متخصصان عزیز که در این سایت خیلی مفید حضور دارن اگر اشتباهی در مطالب من هست خودشان ویراست کنن.

---

منم پارسال اینموقع دوسه ماه شب وروزم گریه بودتااونجاکه آزمایش دادم منفی بود خوب شدم ولی بازالان دوهفتست که بازشب وروزم گریه وترس ازازمایشه

---

سلام دکتر خیر اندیش درمان بیماری اچ ای وی کرده نحوه درمانشم تو نت هست از چیزی هراس نداشته باشید

---

سلام دوستان، منم مثل هزاران نفر كه ويواس و توهم شديد دارن بعد از ١ سال و نيم از رابطه مشكوك( نميدونم به چه رابطه اي مشكوك ميگن ولي اقايي كه من باهاشون بودم ظاهرشون چيز بدي نشون نميداد) انچنان دچار ترس شدم و هر شب با كابوس ميخوابيدم جالب اينجا كه حتي از شدت توهم علايم رو هم حس ميكردم. كلي سايت هاي ايراني و خارجي رو زير و رو ميكردم. استرسم زماني بيشتر شد كه ازمايش ازدواج بايد ميدادم و همسرم پيشنهاد كرد اين ازمايش هارو هم بديم. و منم قبول كردم . همانطور كه ميدونيد ايدز و هپاتيت جز ازمايش هاي ازدواج نيست ولي ما انجام داديم .در  هفته اب كه منتظر جواب بوديم من هزار بار مردم و زنده شدم. حتي ميخواستم خودم و سر به نيست كنم. و كه خدارو هزار مرتبه شكر چيزي نبود. ولي دلم خواست تحريه اين هفته وحشتناك رو باهاتون شريك بشم. اول از همه اينكه سعي كنيد حتمااا در هر رابطه اي از كاندوم استفاده كنيد . مخصوصا خانم ها اصلا خجالت نكشيد از پارتنرتون درخواست كنيد. حتي اگر با طرفتون ٥ ساله هستيد، اينطوري ديگه دچار ترس بعد از وابطه و انواع بيماري ها نميشيد. دوم اينكه سعي كنيد رابطه هاي متعدد مداشته باشيذ و تا وقتي كه رابطه جدي نيست وارد مرحله سكس نشيد . من موافق اين نيستم كه با چشم بشته ازواج كنيد ولي شكست هاي پياپي هم خانم ها رو از پا در مياره، سوم اينكه خودتون رو دوست داشته باشيد و سالي يك بار چكاپ كامل بكنيد چهارم اينكه تا جايي كه ميتونيد از هر فضاي مجازي و حقيقي استفادع كنيد تا اين بنده هاي خدا كه الوده شدن از جامعه طرد نشن خدارو شكر خيلي علم پيشرفت كرده و راه هاي درماني و واكسن نزديك هست خدارو خوش نمياد با يك بيمار به بدترين شكل ممكن برخورد بشه. ياد ٢٠ سال پيش ميوفتم كه با معتادين بدترين برخورد ها ميشد ولي الان تو هر خانواده يكي هست براي همين كسي جرات نداره چيزي بگه. اينم واقعا يك بيماري هست حتي زن و شوهر مبتلا با همدلي و مهرباني ميتونن با هم زندگي كنن. بياييد فرهنگ سازي كنيم به جاي ترس و تابو

---

سلام
من 8 هفته از رابطه پر خطرم (البته با کاندوم بوده و فقط سکس دهانی داشتم) میگذره و این رابطه تنها و تنها رابطه پرخطرم بوده این مدت کلا با استرس و اضطراب گذروندم که کلی علائم جسمی و روحی رو داشتم که همه مربوط به hiv میشد (کاهش وزن . آنفولانزا . سفید شدن ناخن های دست. دانه های قرمز روی زبان و ...)
بعد از ۲ هفته آزمایش PCR دادم منفی بود هفته بعدش Rapid Test دادم منفی بود و این هفته هم چک آپ کامل دادم که توش Hiv antibody / p24 هم تست شده بود که ظاهرا ترکیبی از antibody و p24 بود این هم منفی بود و عددش تقریبا 0.3 بود
میخوام بدونم این عدد نرماله؟ چرا صفر نیست؟ مورد دیگه اینکه بازم ۱ ماه دیگه آزمایش بدم؟ هرجا میرم میگن دیگه آزمایش نمیخواد ولی بازم قانع نشدم
لطف میکنین کمکم کنین
ممنون

Answer 1

سلام روز بخیر، همانطور که همکارم تشخیص دادن شما دچار وسواس فکری و افکار آزاردهنده هستید که خیلی اذیت تون میکنه و مثل نشخوار ذهنی به شدت فکر شما رو درگیر کرده و آرامش رو از شما سلب کرده، اگر درمانهای لازم رو کامل و دقیق انجام داده باشید اصولا بعد از طی مدتی نشانه ها در فکر شما بوجود نمیاد، خوشبختانه تکنیک های کاربردی رفتاردرمانی در این زمینه وجود داره که بسیار کمک کننده هست

---

سیده مهری موسوی
کارشناس ارشد مشاوره / شماره مجوز 3909
تلفن: 44030585-09353217720

Comments

ممنونم.این تکنیکارو دارم انجام میدم یکسال و نیم هست از دارو درمانی هم متنفرم به نظرتون همین تکنیکا بدون دارو کافیه؟

Answer 2

با سلام.

 تشخیص وسواس فکری درست است اگرچه ممکن است با اختلالات دیگر همراه باشد. درمان دارویی علاوه بر درمان شناختی- رفتاری که مواجهه و جلوگیری از پاسخ است درمان اثر بخشی است . و راهکار درمانی روانشناستان  یعنی 1- فکر کردن به آن و 2- جلوگیری از پاسخ که در مورد شما همان آزمایش دادن است مفید است. باید دانست که این تکلیف باید بصورت سبک زندگی شما در آید یعنی همیشه و براساس یک برنامه روتین و منظم آن را اجرا کنید. چرا که وسواس یک بیماری سمج است و از راه های ظریف تری حتی به شما حمله می کند.

این اختلال ریشه در اضطراب دارد. اینکه شما بخاطر تردیدها و عدم اطمینان هایی که در گذشته تان بوده اضطراب بیمارگونه را در خود پرورش داده اید و الان تمایل دارید به قطعیت در مورد مسائل برسید. ولی باید این واقعیت تلخ را دانست و پذیرفت که ما در دنیای احتمالات زندگی می کنیم

امید است با ادامه دادن به جلسات درمان و نیز اضافه کردن دارو درمانی به خود کمک کنید.

موفق باشید

---

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
شماره تلفن : 09107622133-77957732
نارمك -خيابان سمنگان-كلنيك عصر اميد زندگي

Comments

ممنونم از پاسختون.یه سوال ساده ازتون دارم،به نظرتون خوب میشم؟ترس و اضطراب همه وجودمو گرفته ترس از بیماری یا ترس از اینکه ازدواج نمیتونم بکنم.
این تکنیکارو یکسالو نیم هست که دارم انجام گاهی اوقات خیلی خوب بوده من از دارو درمانی بدم میاد و متنفرم،به نظرتون همین تکنیکا کافیه؟

Answer 3

با سلام

پیشنهاد من اینه که  زیر نظر روانپزشک دارو هم دریافت و مصرف کنید. یک مداخله اثر بخش برای این اختلال  رواندرمانی(مواجهه و جلوگیری از پاسخ) به همراه دارو درمانی است.

جلسات منظم و مداومی را با رواندرمانگرتان داشته باشید و از کمک های او بهره ببرید. امید است که بهبود پیدا کنید. این نکته را هم در نظر داشته باشید که در صورت بهبودی کامل هم حتی ممکن است این بیماری بخصوص در شرایط استرس زا برگشت کند چرا که ریشه مشکل کشف و حل نشده است. ولی مهم است که شما این دشمنتان را بشناسید و راه مقابله با آن را بدانید و سپس هر موقع که سروکله اش پیدا شد بهش حمله کنید.

جدای از این رویکرد درمانی رویکرد دیگری به نام درمان روان پویشی وجود دارد که به ریشۀ تعارضات گذشته شما می پردازد و پس از شناخت آن به شما در حل این تعارضات و پایان دادن به درد و رنج تان کمک می کند. شما باید یکی از این دو راه را انتخاب و ادامه دهید.

موفق باشید.

---

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
شماره تلفن : 09107622133-77957732
نارمك -خيابان سمنگان-كلنيك عصر اميد زندگي

Comments

با عرض سلام
منم دچار وسواس ایدز هستم. خیلی حالم بده. اغلب دچار استرس و اضطراب میشم... یه مدت دارو هم مصرف کردم طبق نظر پزشک ، ولی اثربخشی کمی داشت.

Answer 4

با سلام

ترس از ابتلا به بیماری ایدز برای فردی که رفتارهای پر خطر دارد وسواس نیست. بلکه یک نگرانی واقعی است. ولی برای فردی که رفتارهای پر خطر ندارد و این افکار  ترس آور به او هجوم می آورند می توان تشخیص وسواس داد. به هر حال توصیه می شود با کمک یک روانشناس مجرب در پی کمک به خود برآیید. بیشترین اثربخشی را ترکیب روان درمانی و دارو درمانی  دارد.

موفق باشید.

---

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
شماره تلفن : 09107622133-77957732
نارمك -خيابان سمنگان-كلنيك عصر اميد زندگي

Comments

منم وسواس فکری به این بیماری دارم و روی دخترم که نزدیک سه سالشه حساس شدم ماه پیش که برای آمپول زدن بردمش درمانگاه احساس کردم او خانوم که کار تزریقات رو انجام میداد به خاطر تقلای زیاد بچه یه لحظه سوزن به دست اون خانوم فرو رفته و دوباره به باسن بچه زده
حالا از اون روز نگرانم و اگه عذاب وجدان نبود بچه رو میبردم آزمایش

Answer 5

سلام

با توجه به تجربه ی شخصی من، درمانهای شناختی رفتاری در کنار هیپنوتیزم در اضطراب، وسواس و افکار وسواسی بسیار موثر بوده. در صورت امکان از روانشناس کمک بگیرید.

 

مهشید ملوکی_روانشناس بالینی و هیپنوتراپیست

09125152910_02166356172

Comments

منم همین وسواسو دارم

---

منم دوسه هفتس این ترس بجونم افتاده شب وروزم گریه ست پارسال اینموقع همینطورشدم با منفی بودن آزمایشم اروم شدم بازالان حالم بده

---

فقط میتونم بگم لعنت به وسواس بیماری ایدز خدانصیب هیچ کس نکنه سه روزه ازمایش دادم دائم کارم گریه بودچندباررفتم خودکشی کنم والان خداروشکر جواب ازمایشم وگرفتم منفی بود فقط ازراه آزمایشگاه
رفتم امامزاده نشستم به گریه کردن وخدارشکرکردم امیدوارم هیچکس هرگز دچاراین دردنشه

---

اگه به خون یا مایع بدن فرد الوده برخورد نکرده باشه نه

---

انشالله