سلام.من24سالمه و شوهرم 31. پنج ساله ازدواج کردیم و سه ساله خونه خودمون هستیم. شوهرم در کل آدم خوبیه و ایراداتی داره که قابل تحمل و کنار اومدن است ولی در زمینه جنسی و عاطفی کلا مشکل داره و هم بلد نیست و هم کلا تو خانواده ای تربیت شده که به اینجور مسائل اهمیت نمیدن. ایشون در مورد هر دو مشکل از اول عقد همچین اخلاقی دارند.مشکل از یک طرف عدم ابراز احساسات و کلا کارهایی است که باعث انتقال این مطلب میشود مثل انجام دادن کارهای مشترک یا بغل کردن های ساده و بوسیدن های ساده و از این قبیل کارها که در طی روز و در جریان زندگی میباشد. از طرف دیگه مسائل جنسی است که ایشون در این زمینه سرده تنبله بی تحرکه بد کار میکنه وسواس به نجاست و پاکی داره و خلاقیتی ندارد در حالیکه من برعکس ایشون هستم و هرچقدر با تنوع در آرایش و لباس و معاشقه امتحان کردم جوابی نداده و خیلی اوقات من رو پس میزنه و عقب میکشه واین شدیدا رو روح و روان من اثر منفی گذاشته اعتماد به نفسم رو از دست دادم و افسردگی گرفتم و هرچقدر هم سعی میکنم سر خودم رو با کارهای مختلف شلوغ کنم تا حواسم به این مسائل کمتر پرت شود درنهایت باز هم نمیشود. در شرایط ایده آل ما هفته ای یکبار رابطه داریم ولی خیلی اوقات تا یکماه هم ممکنه خبری نباشه.همسرم ساده ترین معاشقه ها تا بزرگترینش را از من دریغ میکند و کلا به غیر از شب ها و در تختخواب هر شرایط دیگری را رد کرده و حتما باید رابطه ما از قبل پیش بینی شده باشد به همین دلیل دیگر میلی به رابطه با او ندارم چرا که در هر صورت اشباع نمیشوم مگر در حد وظیفه. میدانم مقداری از این مسائل به مشغله کاری و ضعف جسمی و مهمتر از همه وسواس ایشون ربط پیدا میکنه. ما هر دو منطقی هستیم و در این موارد خیلی با هم صحبت کردیم و راهکارهای مختلف رو پیدا کردیم ولی ایشون تصمیم جدی نمیگیرن و همراهی درستی نمیکنند. من خیلی در این زمینه تلاش میکنم خیلی به مشاوره رفته ام اصلا دعوا و قهر نمیکنم و مشکلاتش را بر سرش نمیکوبم و همواره سعی کرده ام او را کمک کنم ولی ایشون حتی حاضر نیست برای درمان وسواس به مشاوره مراجعه کند واقعا دیگر کم آورده ام و میترسم به گناه آلوده شوم. در این زمینه نمیتوانم از خانواده ها هم کمک بگیرم. نمیدانم در این شرایط واقعا باید چه کار کنم آیا چون کلا مرد خوبیست باید همینگونه تحمل کنم و زندگی را ادامه دهم که این کاری خارج از توان من است و گرنه باید چه کنم؟ الآن دوسال است که تصمیم به بچه دارشدن گرفتیم ولی با این اخلاق ایشون این مسئله هم به سختی پیش میره و جدیدا فهمیدیم که همسرم مشکلاتی داره که برای درمان هم تنبلی میکند هرچند که من با وجود این مشکلات فعلا تمایلی به بچه دارشدن ندارم.
