تصميم گيري

332 بازدید
سوال شده مرداد 5, 1395 در تحصیلی و شغلی توسط پروين.ص
سلام من دختري20ساله هستم.بخاطرمشكلات خانوادگي ازكودكي دچاراضطراب بودم وافسردگي داشتم ويكساليه كه خودم بامراجعه ب پزشك اقدام ب درمان كردم وتقريبا درمان شدم.دراين چندسال خودم روفردي بدبخت ميدونستم ومث همه ي ادماي افسرده زندگي كردم الان متوجه راه غلطي ك داشتم شدم.والان متوجه تواناييهام شدم.وميخوام زندگيموازنوبسازم وبه كاميابي برسم.ولي ازاين ناراحتم ك سالهي خوب زندگيم به فنارف وبراي شروع دوباره هم بايدزمان بذارم.ونميتونم شرايط بدالانم روبپذيرم.البته قصدقهرمان بازي هم ندارم.اماميدونم كه ميتونم.بنظرشما باتوجه ب سن وتك فرزندبودنم زندگي عادي خودم روداشته باشم يااينكه شروع دوباره بكنم.من يكباركنكوردادم ورتبم3500شد.اگ الان بخونم شايدبتونم پزشكي قبول شم چون ديگه اون ادم بيچاره افسرده نيستم.واينكه اين اعتمادبنفسم جوگيرشدنه يابخاطردرمانم اين حسودارم.ممنون
دارای دیدگاه مرداد 10, 1395 توسط بی نام
سلام دوست عزیز
شمایک بارکنکوردادیدورتبتونم خوب بوده3500 باشرایطی که شمامیگیدداشتیدخیلی هم خوب بوده  الان که روحیه وانرژی تون بالارفته بنظرم میتونید رتبه بهتری هم کسب کنید فقط تلاشو پشت کارتونو بیشترکنید 3500 خیییییییلی خووووووبه ورسوندنش به حدود 1000 که پزشکی میخواد باتلاش ممکنه.موفق باشید

1 پاسخ

پاسخ داده شده مرداد 27, 1395 توسط بهناز میرمهدوی
با سلام. منظورتون از اینکه زندگی عادی خودم رو داشته باشم چی هست ؟
یعنی فکر میکنید اگر تصمیم به شروع کاری مثلا خواندن برای کنکور کنید زندگیتون از حالت عادی خارج میشود و فقط باید یکی را انتخاب کرد زندگی کردن یا برای کنکور درس خواندن؟ این طرز تفکر صفر و یکی باعث به وجود آمدن اضطراب میشود. آیا نمی توان با برنامه ریزی هم زندگی کرد و هم تلاش و کار ؟
به گذشته فکر نکنید در حد توان خود تلاش کنید و نگران آینده و نتیجه نباشید.
موفق و پیروز باشید.

بهناز میرمهدوی
کارشناس ارشد روانشناسی(کودک و نوجوان)
شماره تماس 09122943496
دارای دیدگاه شهریور 3, 1395 توسط بی نام
سلام.منظورم اينه كه توي فاميل وآشناهاي ما فك كردن به اينجورچيزا روياپردازي محسوب ميشه.برا رتبه شدن بايدازخيلي چيزادست بكشم ورابطم باخيليهاروكم كنم چون مدام تمسخروتحقيرميشم وبم ميگن. نميتوني.ولي اگه ليسانس بگيرم وبه ازدواج فك كنم معمولي وعاقل بنظرميرسم...
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

...