تربیت کودک

247 بازدید
سوال شده اردیبهشت 7, 1395 در کودک و نوجوان توسط بی نام
من یک بچه یک ساله دارم و با خانواده ی شوهرم در یک ساختمان زندگی می کنم خانواده ی همسرم همین یک نوه را دارند و خیلی بچه دوست اند ، چهار یا پنج بار در هفته  ، هر روز به مدت یک ساعت و نیم تا دو ساعت دخترم را میدم به خانواده ی شوهرم ( خانواده ی شوهرم اخلاقیات خوبی دارند) اما با بعضی از برخوردهایشان با بچه ام موافق نیستم ، تذکر هم دادم اما زیاد توجهی ندیدم ، در عین حال می دانم شخصیت بچه در همین چند سال اول شکل می گیرد ایا باید کمتر دخترم را خانه ی ان هابفرستم  یا در این حد اشکالی ندارد گاهی فکر می کنم شاید من خیلی حساسیت نشان می دهم در عین حال پدر شوهرم علاقه دارد دخترم را روزها ببرد پارک ولی من اصلا دوست ندارم و چنین اجازه ای نداده ام  معتقدم بچه باید با پدر و مادرش بیرون برود در عین حال به دخترم کمی وابسته شدم دوست ندارم که کسی او را به مدت طولانی تر از من جدا کند یا خارج از خانه ببرد همچنین  دوست ندارم به خانواده ی شوهرم خیلی وابسته شود  ؟ ایا کارم درست است؟

1 پاسخ

پاسخ داده شده اردیبهشت 8, 1395 توسط روانشناس مثبت
با سلام.
جان بالبی نظریه ای مطرح می کنه تحت عنوان دلبستگی. یعنی تمایل کودک به داشتن یه فرد ثابت برای نگهداری و معمولا هم مادر مد نظر هست. و تقریبا 18ماه اول رو با اهمیت می دونه اما بعضا تا سه سال رو هم مطرح می کنند. دوران بسیار حساسی هست برای کودک. کودک در این دوران همه نیازها از جمله گرسنگی و تشنگی و لمس... رو باید بدون انتظار از والدین دریافت کند. و والدین و مخصوصا مادر بایس همیشه در دسترس کودک خودش باشه. اگر این مرحله با موفقیت سپری شود کودک احساس امنیت خواهد کرد نسبت به دنیای پیرامونش در غیر اینصورت نوعی از بی اعتمادی و اضطراب را تجربه خواهد کرد.
با توجه به اهمیت مساله دلبستکی و تاثیر بسزای آن بر شخصیت و آینده کودک توصیه می کنم برا مدت طولانی از فرزندتون دور نباشید و سعی کنید خودتون به همراه کودک و در دسترس او باشید. و به اتفاق هم در جمع خانواده همسرتون حاضرشوید.
موفق باشید.
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

...