سلام
دوست عزیز،حتما روزهای دلگیر و سختی را گذرانده ايد ،طوریکه حس نابودی،ناامیدی و بی هدفی در شما رخنه کرده است.اما این روزهای سخت بالاخره میگذرد،هیچگاه ثابت نمی ماند،چیزی که مهم هست این است که برای بعضی چند هفته،بعضی چند ماه ،بعضی چندسال و بعضی ها چندین سال ،این گذشتن زمان می برد.حالا این انتخاب شماست که می خواهید چقدر در این روزهای سخت بمانيد.اگر جزو آن دسته از افراد باشید که دلتان به حال خود بسوزد و خود را قربانی این زندگی ببینید،بیشتر و بیشتر در این روزهای سخت خواهید ماند!یک سوال?شما خودتان را چقدر دوست دارید و وجود خودتان چقدر برایتان ارزشمند است?
پیشنهاد می کنم برای یک مدت اصلا به این فکر نکنید که چگونه همسرم را فراموش کنم ،فقط به این فکر کنید که مثلا امروز چگونه می توانم خودم حال بهتری داشته باشم،حتی اگر شده یک درجه حالم بهتر از دیروز باشد!
در رابطه با سوال آخرتون ،فقط در صورت تشخیص ،توسط تجویز روان پزشک صورت می گيرد ،ان هم به اين سادگيها نیست ،که اگر اینگونه بود هیچ انسانی درد خاطرات تلخش تحمل نمی کرد و همه به دنبال این بودند با یک تکنیک خاطرات منفی از ذهنشون پاک شود.
شاد و سلامت باشید.
نازی قنبری
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
تلفن تماس: 021_23584444
داخلي 1 - کد مشاور 4640
موبایل: 09193809255
