من لكنت زبان دارم

Question

سلام خسته نباشين

من لكنت زبان دارم و همه اين قضيه رو ميدونن از كودكي داشتم مادرم ميگن من رو بردن پيش گفتار درمان در سن ٤سالگي

دكتر تشخيص دادن كه لكنت من ب دليل حسادت ب برادر كوچكترم و بروز ندادن اين حسادت ب وجود اومده

داييم  هم اين مشكلو داره

وقتايي كه تنها هستم دچار لكنت نميشم اما استرس ك ميگيرم لكنت ديوونه م ميكنه ديگه خسته شدم

خيلي خجالتي و كم رو شدم

از بيان نظراتم صرف نظر ميكنم

شوهرم مشكلي نداره خودمم ك احساس كنبود و نقص ميكنم چون خيلي وقتا خيلي از حرفاي دلمو نميتونم بزنم

جواب افراد رو نميتونم بدم جواب كسايي ك ناراحتم ميكنن يا بهم تيكه ميندازن

تو روابطم اختلال ايجاد كرده

ميشه كمكم كنين

Comments

منم دقیقا همین مشکلو دارم و وقتی میخوام حرف دلمو به کسی بزنم نمیتونم آخه همش استرس میگرم و میترسم به لکنت کردن بیفتم و همه بهم بخندن. بعضی وقتا که صحبت میکنم تا حدی زبان گیر میکنه که دست و پام شروع به حرکت میکنن و فکم قفل میکنه و همه شروع به خندیدن میکنن.
همیشه سر کلاس دوست دارم بهترین باشم، سوال بپرسم، جواب بدم و مثه یه ادم معمولی باشم و بدون هیچ مشکل بزرگ. دوست ندارم و گوشه گیر شدم.
دیگه خدا خسته شدم

Answer 1

باسلام.

دوست عزیز لکنت زبان، نوعی اختلال ارتباطی است که باعث ایجاد وقفه در توانایی فرد برای شکل دهی کلمات و جملات لازم به منظور برقراری ارتباط کلامی با دیگران می شود. در پدید آمدن این اختلال عوامل فیزیولوژیکی،عاطفی،اجتماعی و یا ترکیبی از آن ها نقش دارند.این اختلال معمولا از سنین ۴-۲ سالگی که کودک آغاز به صحبت می کند خود را نشان می دهد اما در برخی افراد در سنین شروع مدرسه و یا در دوران بلوغ نمایان می شود. از عوامل موثر بر لکنت، می توان به عوامل زیستی و روانی- اجتماعی اشاره کرد: * عوامل زیستی:مثل آسیب های قبل از تولد،حین تولد و دوران کودکی، وجود ناهنجاری هایی در دستگاه صوتی * عوامل روانی-اجتماعی:مثل احساس تهدید و ناامنی،احساس پذیرفته نشدن از سوی اعضای خانواده، احساس اضطراب در موقعیت های ویژه، شوک های عاطفی و روانی درمان انتخابی برای لکنت زبان استفاده از روش های رفتاری،اصلاح روش تنفس و مراجعه به گفتاردرمانگر است. دارو درمانی در این اختلال(به جز در موارد خاص)جایگاهی ندارد و یک گفتاردرمانگر نقش موثرتری در این خصوص ایفا می کند.البته گاهی باید از کمک یک روانشناس نیز بهره برد چون در بسیاری از موارد یک علت روانی و یک اضطراب نهفته در این اختلال وجود دارد که باید آن را شناخت و برطرف کرد.

۴ توصیه به شما:
۱) همواره سعی کنید در هنگام صحبت کردن آرامش داشته باشید. خونسرد باشید و ارتباط چشمی خود را با مخاطب حفظ کنید.
۲) لکنت زبان یک مشکل قابل حل است.پس به عنوان یک نقطه ضعف به آن نگاه نکنید، آن را بپذیرید و درصدد درمان و رفع آن برآیید.
۳) به هنگام صحبت کردن همه حواس خود را متوجه لکنت خود نکنید بلکه بیشتر روی انتقال منظور خود متمرکز شوید.
۴) سعی نکنید لکنت خود را از دیگران پنهان کنید.اگر مخاطب شما از این مشکل باخبر باشد راحت تر آن را می پذیرد.

بهتر است با درنظر گرفتن این نکات حتما از یک گفتاردرمانگر و یا یک روانشناس کمک بگیرید.موفق باشید

Comments

ممنون آقا حسینی از دیدگاه مفیدتان.