خانواده همسر

310 بازدید
سوال شده تیر 22, 1394 در ارتباط توسط ليلا
سلام خسته نباشيد من خانم ٣٣ساله هستم ١٠ساله پيش ازدواج كردم و يه دختر ٥ساله دارم از طرف همسر و خانواده ايشون هيچ مشكلي ندارم ولي يه مشكل بزرگ به اسم مادر بزرگ همسرم هس ايشون ٩٥سالشه و ماشالا سالم و سلامت هستن و متاسفانه زبان تيزي دارن و منتظر فرصت هستن تا نيش و كنايه  بزنن و ايراد كار اينجاست كه هيچ كس در خانواده به دليل اينكه ايشون پيرن هيچ تذكري  نميدن گاهي اينقدر حرفاشون نارحت كننده هس كه من از نارحتي بيمار ميشم ولي همه ميگن پيره خودتو ناراحت نكن ولي تحمل تا چه حد ؟واقعا تو اين ١٠سال خسته شدم گاهي با خودم فكر ميكنم شايد اعضاي ديگه خانواده از اين شرايط راضي هستن كه  حرفاي دلشون از طريق ابن خانم به عروس خانواده منتقل ميشه چطوري از اين حساسيت بيجاكه در من هس  رها شم؟شايد هم فكر كنيد خيلي سخت ميگيرم ولي واقعا كاراشون ناراحت كنندس

1 پاسخ

پاسخ داده شده تیر 24, 1394 توسط مهری موسوی
سلام خواهر خوبم. ناراحتی شما از خانم پیری در سن مادربزرگ همسرتون قابل درک هست ایشون با کلام تیز و نیش دار شما و اطرافیان رو به شدت میرنجونند و همه ملاحظه سن و شرایطشون رو میکنند و این توصیه رو به شما هم دارند ولی حق باشماست گاهی اوقات  انسان تحملش برای شنیدن کنایه تموم ميشه فقط یک توصیه کاربردی به شما خواهر عزیز دارم اینکه با رعایت همدلی و مثل یک دختر و یا نوه مهربون کنار این مادربزرگ پیر بنشینید و با گفتن محاسن ایشون و دلجویی ازش خیلی دوستانه رنجش در مواقعی که کلام نامهربان و تند به جای حرفهای شیرین و دلچسب گفته می شود رو یادآوری کنید مطمئنا این مادربزرگ مسن هم کلام توام با دلجویی و همدلی شما رو که بشنوند در گفتارشون انعطاف بیشتری خواهند داشت.

سیده مهری موسوی
کارشناس ارشد مشاوره / شماره مجوز 3909
تلفن: 44030585-09353217720
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

...