تردید برای جدایی پس از ۶ سال ازدواج

1,005 بازدید
سوال شده اردیبهشت 31, 1394 در ازدواج و طلاق توسط بی نام

سلام. دختری هستم ۳۱ ساله، تحصیلات فوق لیسانس. همسرم پزشک هستند. ۶ ساله که ازدواج کردم.۲ سال هست که از ایران مهاجرت کردیم. قبل از ازدواج،۷ سال با هم بودیم؛ به دلیل مخالفت خانوادهٔ همسرم که معتقد بودند ایشون باید درسشون تموم بشه. خود همسرم هم از لحاظ مالی این امکان رو نداشت که ازدواج کنیم. در این ۷ سال مشکلات زیادی داشتیم، مخالفت‌ها باعث میشد از لحاظ روحی‌ بسیار تحت استرس باشیم و خیلی‌ دعوا میکردیم. ولی‌ خیلی‌ هم به هم علاقمند بودیم و منتظر وصل. بعد از ازدواج همچنان درگیری‌ها ادامه داشت. همسرم تک فرزند هستند و خسته از کنترل والدین ولی‌ هنوز برای پذیرش مسئولیت زندگی‌ آمده نبودند. من در یک شرکت مهندس بودم .فکر کردم شاید بهتر باشه کمتر کار کنم تا همسرم بیشتر احساس مسئولیت کنه. ولی‌ ایشون ذاتا آروم و نسبت به من کم انرژی‌ تر هستند.باید اضافه کنم که من فردی سخت کوش، زودرنج بودم و خیلی‌ زود عصبانی‌ میشدم.آروم بودن همسرم، در عین حال که منو نگران میکرد، باعث شد من انسان آروم تری بشم .در عین حل، پس از ازدواج متوجه شدم که ایشون در مسالهٔ جنسی‌ کمی‌ مشکل دارن، و در بیشتر موارد رابطه نرمال شروع میشد ولی‌ نمی‌تونستن تمومش کنن. با اصرار من و بعد از حدود ۲سال به پزشک مراجعه کردن و مشخص شد مشکل روحی‌ هست ولی‌ هیچ وقت پیگیری نکردن، علی‌‌رغم اینکه می‌دیدن من در این زمینه خیلی‌ اذیت میشم. این مساله، به همراه عدم تلاش ایشون برای استقلال مالیمون(البته از نظر بنده) باعث شد من با دیدی تحقیر کنند به ایشون نگاه کنم و این حس رو به ایشون منتقل کنم. حتا برای مهاجرت، با اینکه یک تصمیم دو نفر بود، ایشون هیچ تلاشی نکردن و تمام مسئولیت با من بود. با وجود اصرار من ایشون زبانشون رو هم تقویت نکردن و این مساله به مشکلات ما افزود. تو این کشور، تمام مسئولیت‌ها و امور اداری با من بود چون نمی‌تونستن خوب صحبت کنن. هیچ وقت برای بچه در شدن از آینده مطمئن نبودام.در حال حاضر، به هیچ عنوان تمایل ندارم که همسرم به من نزدیک بشه و مدام به فکر جدایی هستم. با مهاجرت شرایط برای معدل سازی مدرک پزشکی‌ همسرم بسیار سخت هست و امکان کار در این ۲ سال نداشتن. در نهایت نه وابستگی مالی به ایشون دارم و نه جسمی‌. هنوز همدیگر رو خیلی‌ دوست داریم. بسیار طول کشید تا من بتونم حتا به جدایی فکر کنم ولی‌ الان به مرحله‌ای رسیدم که دلم می‌خواد بهترین تصمیم رو بگیرم. یکی‌ از عوامل تردید من فکر به رفتار‌های گذشته خودم، سرزنش‌هایی‌ که همسرم رو می‌کردم و عصبی بودنم هست که به من عذاب وجدان میده. گاهی فکر می‌کنم اگر من کمی‌ کمتر جدی بودم، کمتر سخت می‌گرفتم، مشکل جنسی‌ همسرم هم روون تر پیش میرفت. انگار در مقابل من احساس کمبود میکرد و می‌خواست که یه وقت اشتباه نکنه. شاید هم من نقشی‌ در این مورد نداشتم و به کودکی و کاراکتر برتری طلب والدینش بر میگرده. خیلی‌ ممنون میشم اگر پاسخ بدید. 

با احترام

1 پاسخ

پاسخ داده شده خرداد 3, 1394 توسط نازی قنبری
سلام
دوست عزیز،فرض کنید باوجود سختی هایی که برای رسیدن به هم کشیدیدو علاقه وافری که بین شما وجود داشت،شما به همدیگر نمی رسیدید.به احتمال زیاد این 6سال را در رویای زندگی با ایشان سپری می کردید و حتما افسوس از اینکه چه موقعیتی را ازدست دادید و اینکه هیچ کس نمی توانست ،جای اورا بگیرد!!!اما شما به همدیگر رسیدید و به جای رویا با واقعیت روبه رو شدید.واقعیت گاهی تلخ است ،گاهی سخت و گاهی ازاردهنده،اما رشد و یادگیری ما در برخوردبا واقعیتها نهفته است نه رویا،
هرکس در زندگی با چالشی روبه روست ،پس یا می توانید ،قدر این به هم رسیدن و واقعیت را بدانید و با شناسایی سهم هرکدام از خود ،قدم در مسیر بهبود زندگی بردارید ،یا اینکه ازاین مسیر خارج شوید .اما به یاد داشته باشید ،هرمسیر زندگی ، یک مسیر واقعی است و واقعیت همیشه رنج های خودش را دارد.
شاد و سلامت باشید.

نازی قنبری
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
تلفن تماس: 021_23584444
داخلي 1 - کد مشاور 4640
موبایل: 09193809255
دارای دیدگاه خرداد 4, 1394 توسط بی نام
سلام. ممنون از پاسختون. شاید تیتر سوال کمی‌ مبهم بود. من هیچ تردیدی برای ازدواج با ایشون نداشتم و پشیمون هم نیستم. من برای جدایی تردید دارم و ممنون میشم، با توجه به توضیحاتی که دادم، کمی‌ کاملتر راهنمایی‌ کنید تا بتونم بهتر تصمیم بگیرم. ممنونم
دارای دیدگاه خرداد 5, 1394 توسط بی نام
میشه لطفا پاسخ بدید، و بفرمایید نظرتون راجع به سپریشن چی‌ هست؟
دارای دیدگاه خرداد 9, 1394 توسط نازی قنبری
سلام
دوست عزیز ،پوزش بنده را بابت تاخیر در پاسخ بپذیرید.
افراد ممکن است،بسته به تیپ شخصیتی خود و شرایط محیطی. که دارند ،راجع به جدایی نظرات متفاوتی داشته باشند .مهم نظر شماست.اما به طور کلی ،جدایی هم یک تصمیم و یک راه در زندگی افراد است .و مثل سایر تصمیمات مهم ،هرچه با اگاهی و شناخت بیشتر وارد این مسیر شویم ،موفق تر خواهیم بود.باید مجهز وارد. مسیر شد ،وگرنه در طولانی مدت ،دردی به دردهای ناشناخته مان اضافه خواهد شد.
شاد و سلامت باشید .

نازی قنبری
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
تلفن تماس: 021_23584444
داخلي 1 - کد مشاور 4640
موبایل: 09193809255
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

...