سلام
دوست عزیز،حس دوست داشتن و دوست داشته شدن بسیار زیباست ،امابه شرطی که اگاهانه باشد و به این نتیجه رسیده باشیم که دوست داریم و دوست داشتنی هستیم .شما در اغاز راهی قرار دارید ،که در ان پر از احساسات لحظه ای خوشایند و ناخوشایند است و قرار است در این مسیر ،جسم و روان ارزشمند خود را ،سرمایه گذاری کنید .پس با اگاهی وارد این مسیر شوید تا اسیب نبینید .باخود روراست باشید،هدف خود را در این رابطه مشخص کنیدو سپس متعاقب ان ،نقش خود را در این رابطه تعیین کنید چون رفتارهای شما باید همخوان با نقش. و هدف شما باشد.اگر هدف من دوستی است پس من نقش دوست دختر و او نقش دوست پسر من را دارد و حالا این دو ازهم چه انتظاراتی دارند !!!اگر هدف من ازدواج است ،بسته به اینکه می خواهم سنتی ازدواج کنم یا غیرسنتی باز نقش من متفاوت می شود و همینطور انتظاراتی که دارم.
حال فکر کنید اگر از ابتدا اهداف شما یکی نباشد ،با چه مسایلی روبه رو خواهید شد?!!
دوست عزیز ،فکر کردن و اگاهی ،شما را خوددار و محکم می کند ،تحمل و پذیرش رنج و درد ناشی از نرسیدن یا به دست نیاوردن. و درک احساس ناشی از ان شما را محکم و خوددار می کند نه صرفا یک جانشین.
شادو سلامت باشید.
نازی قنبری
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
تلفن تماس: 021_23584444
داخلي 1 - کد مشاور 4640
موبایل: 09193809255
