سلام من دختری هستم ۲۰ساله که دانشجو ی شهر غریبم.من حدود ۱سالو سه ماه که با یه پسری که ۱سال ازم بزرگتره دوستم و خیلی خیلی دوسش دارم .رابطه ما بارها بهم خورده ولی بخاطر اینکه عاشقشم برگشتم.اون اوایل منو واسه ازدواج میخواست اما کم کم که منو شناخت گفت که ما به درد هم نمیخوریم و بهتره جدا شیم!ولی من بخاطر علاقه ای که بش داشتم قبول نمیکردم و نمیذاشتم که جدا شیم.اون میگه که مشکل از اخلاق منه و من بعد مدت ها ب این نتیجه رسیدم که حق با اونه چون من یه مشکلی که دارم اینه که نمیتونم هیجاناتمو کنترل کنم و کوچکترین بی توجهی یا بد رفتاری که ازش میبینم منو دیوونه میکنه.وقتی که بام خوبه منم خوبم ولی وقتی بینمون بد میشه داغون میشمو دیگه حتی حوصله خودمو ندارم چه برسه به بقیه.من یه مدت پیش یه پستی رو تو اینستا دیدم که درمورد بیماری بی مرزی گفته بود! حس میکنم چندتا از علایمشو دارم و الان نمیدونم چیکار کنم چون اون فرد واسم مهمه و هرطور شده میخوام تو زندگیم باشه چون بدون اون نمیتونم.و اینم بگم که ما ۷ساعت از هم فاصله داریم و دیر به دیر همو میبینیم که به نظرم مشکل اصلی ما همینه. چیکار کنم که رفتارمو بهتر کنم؟؟؟نیاز هست برم پیش روانشناس؟؟
