با سلام و تشکر.حدود سه سال است بخاطر ازدواج به کشوری اروپایی امدم.قبل از امدن به اینجا در ایران دکترا قبول شده بودم,اما متاسفانه به دلایلی ثبت نام نکردم. با این تصور که هم ازدواج میکنم و هم در این کشور ادامه تحصیل میدهم. اما متاسفانه این کشور در بحران شدیدی به سر میبرد بسیار امکانات محدودی دارد و اگر هم دارد به طرز غیر منطقی گران است. زبان بسیار مشکلی هم دارد حتی برای انجام کار داوطلبانه در رشته ام یا کار دیگر هزاران مشکل حل نشدنی سر راه فرد قرار میدهند. حتی خواستم دوره های برای اموزش مهارتهای جدید عملی و پیدا کردن کار بگذرانم که قیمتش چندین هزار یورو بود و نتوانستم.اکنون در حال تلاش برای یاد گیری زبان اینجا , همچنین انگلیسی و تهیه پروژه برا شرکت در دکترا هستم اما زیاد با سیستم اموزشی دانشگاه وموضوعات مورد علاقه انها اگاهی ندارم و بسیار سر در گم هستم. از طرف دیگر بدلیل این مشغله ها از درسهای مربوط به رشته تحصیلیم هم دور افتادم و نگران فراموش کردن انها هستم. الان واقعا نمی دانم چه کار کنم چون امید کمی برای پذیرفته شدن در دانشگاه این کشور دارم . وبا اوضاعی که میبینم نسبت به اینده هم نا امید و بسیار درمانده شدم.چند سوال دارم به نظر شما چگونه اولویت بندی و برنامه ریزی کنم که از این فشار روانی خلاص شوم و برنامه هایم را به نتیجه برسانم؟ایا به نظر شما به جای این تلاشها بهتر نیست که در امتحان دکترای ایران شرکت کنم شاید برایم اسانتر باشد و امکان قبولی بیشتر باشد؟باتوجه به شرایط زندگی ام مهمترین مساله برایم ادامه تحصیل و پیدا کردن شغل برا ی مستقل بودن است. و از این که وقتم اینچنین دارد تلف میشود بسیار احساس بدی دارم و حتی به خودکشی فکر میکنم.خواهشمندم راهنمایی فرمایید .متشکرم
