مشکل با پدر

375 بازدید
سوال شده بهمن 7, 1396 در عمومی توسط ملودی 2
سلام

من دختر 32 ساله مجرد، کارشناس ارشد هستم.

از بچگی که یادم میاد پدرم خودخواه، بداخلاق،  پرخاشگر، بدبین، بد دهن و ... بود. بماند که تو بقیه موارد  هم بابا کار خودشو میکنه و با همه مشکل داره حتی مادرش. وضع مالی خوبی هم نداشتیم. اما باز بابا اول خودش و خواسته هاش رو در نظر میگرفت. همیشه هم به ما میگفت از بچه های فقیر یاد بگیرین و چیزی نخواین. و تا یادم میاد جز نیازهای اولیه ازش چیزی نخواستیم.  من درسم رو خوندم و سرارسری قبول شدم اما چون شرایط خونه همیشه متشنج بود رشته ای که میخواستم نشد. بعدش هم با این در اون در زدن تونستم مدرس ساعتی بشم. تو این سال ها همش بابا بچه دیگران رو میزد توی سرم. با اینکه همه اونها پول و پارتی به مراتب بیشتری برای بچه هاشون فراهم آوردن و ما هیچ وقت به روش نیاوردیم. الانم که دارم میبینم هیچکدوم از اونا به جای خاصی نرسیدن. ولی هنوز بابا اونا رو میزنه تو سر من.

پدرم هم مشکلش رو قبول نمیکنه. باهاش حرف میزنیم هرچند آروم، فقط داد میزنه و قهر میکنه و چیز میشکونه. مشاوره که نمیاد. یبارم مشاور توی خونه آوردیم بله بله کرد و سر تکون داد و بعدشم همون قبلی شد. پولدارم نیستیم که زیاد از این کارا بکنیم.

واقعا دیگه خستم. نمیگم به جای خیلی بالایی رسیدم اما نسبت به اطرافیان جایگاه خوبی دارم با اینکه اونا امکانات و آرامش بیشتری از من داشتن. من نمیخوام شرایط زندگی دیگران رو ملاک قرار بدم اما بابا همش نیش و کنایه میزنه. جای اینکه بگه با کمترین امکانات بین اطرافیان جزو بهترینشون شدی یا حداقل هیچی نگه.

از این همه مقایسه و نمک نشناسی و بی حرمتی خسته شدم. گاهی انقدر عصبی میشم که دست و پاهام یخ میزنه و بی حس میشه و سر درد میگیرم. درآمدم هم اونقدر نیست که جدا زندگی کنم. خیلی به خودکشی فکر میکنم.

اگه راهی هست لطفا معرفی کنید.

1 پاسخ

پاسخ داده شده بهمن 7, 1396 توسط روانشناس
سلام

تا زمانیکه به دنبال اثبات خودتان به او باشید، او به این رفتارش با شما ادامه خواهد داد.

مـریم غفـار
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
مشاوره تلفنی : شماره هوشمند 9099071000 را بدون پیش شماره گرفته و سپس کد 80195 را وارد نمایید
دارای دیدگاه بهمن 7, 1396 توسط بی نام
دوست عزیز .خیلی تبریک میگم بهتون .موفقیت الان شما بستگی به تلاش خودتون داشته.و با گفته های خودتون بنظر میرسه که با اون وضع تشنجی در منزلتون باز شما روحیه خودتون رو نباختید هرچند سخت گذر شده و ادانه دادید.
خوب طبیعیه هگر پدزو مادرا بتونن سبک تربیتی درستی رو داشته بباشن حتما فرزندان موفق تری رو در اینده شاهد میشن.خوب پدر شما مشکلاتی داشته که نتونسته برای خودش حل کنه  و احتنالا نیاز به دارو درمانی داشته باشن تا ارام ارام بشه در رابطه با افکارمنفیشون صحبت کرد.
در حال حاضر شما پدرتان رو نمیتونید تغییر بدین. ولی خ دتون رو چطور
افکارتون رو چطور
الان شما موفقیت های خوبی رو کسب کردید  که از نگاه دیگران از چنین پدری چنین فرزندی   حتما شاهکار بوده.
نقاط قوت و منفی خودتون رو بنویسین.ببینید چقدر خوب جلو رفتین.
شما مکر فقط برای پدرتان زندگی میکنید
همچنین داروهای ارامش بخش  سیتالوپرام نیز برای شما کمک کننده هست. موفق باشبد.
محمدبی .روانشناس بالینی  از تبریز
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

...