کاهش تحريک ، راهي ديگر
در مقاله ي قل با عنوان « خويشتن داري در اوج غريزه» مهارتهاى مربوط به «کاهش تماس» بررسى شد ؛ امّا براى موقعيت تماس نيز مهارتها و راهکارهايى وجود دارد که مبتنى بر «کاهش تحريک» است. عفاف، به معناى زندانى شدن درون خانه و ارتباط نداشتن با هيچ کس نيست؛ بلکه به معناى «پاکى جنسى» است که گاهى با کاهش تماس، محقق مىشود (چنانچه در بحث قبل گذشت) و گاهى با «خروج پاک» و «تماس پاک». انسان عفيف، کسى نيست که از خانه خارج نمىشود و يا با هيچ کس (از جنس مخالف) ارتباط برقرار نمىسازد. وى انسانى است که اگر از خانه خارج شود، خروجى پاک خواهد داشت و اگر با ديگران تماس داشته باشد، تماسى پاک دارد.
عفاف، به معناى زندانى شدن درون خانه و ارتباط نداشتن با هيچ کس نيست؛ بلکه به معناى «پاکى جنسى» است که گاهى با کاهش تماس، محقق مىشود و گاهى با «خروج پاک» و «تماس پاک».
کاهش تحريک، يک مبناى عقلانى دارد و آن، نظريه کنترل ورودى به جاى کنترل خروجى است. در خويشتندارى غربى، بيشترين تأکيد، بر کنترل خروجى است و يکى از دلايل ناکارآمدى آن را نيز بايد همين دانست و وقتى اطّلاعات تحريک کننده، وارد روح و روان انسان شد، کنترل خروجى و مهار کردن غريزه جنسى، مشکل مىشود ؛ امّا اگر از آغاز، ورودىها کنترل شوند و از ورود عوامل تحريککننده، به روح و روان جلوگيرى شود، مهار غريزه و تحقّق خويشتندارى، آسانتر خواهد بود.
خروج و تماس پاک، يعنى خروج و تماس بدون تحريککنندگى. از اين رو، بايد آنچه را که موجب تحريک جنسى مىگردد و ممکن است خطراتى در پى داشته باشد، شناخت، و ساز و کار لازم را براى آن تدارک ديد. زمينههاى تحريک جنسى، عبارتاند از: بينايى (ديدن صحنههاى تحريک کننده)، گويايى (گفتن سخنان تحريک کننده)، شنوايى (شنيدن سخنان تحريک کننده)، و بويايى (استشمام عطرهاى تحريک کننده).
براى تحقّق خويشتندارى جنسى، بايد زمينههاى تحريک جنسى را کنترل نمود. از اين رو، در ادامه به مهارتهاى اين اصل (کاهش تحريک)، اشاره خواهد شد.
1. کنترل نگاه
يکى از مهارتهاى بسيار مهم و تأثيرگذار در اين اصل، مسئله «کنترل نگاه» است. ديدن زن يا مرد نامحرم و يا مشاهده تصوير و فيلم مستهجن، موجب هيجان جنسى و برانگيختگى شهوانى انسان مىشود و اين، آغاز اغتشاش و ناامنى جنسى است. روزى امام على(ع) با تعدادى از مردم نشسته بودند که زنى از روبهروى آنان گذشت و همراهان حضرت، به وى چشم دوختند. حضرت با مشاهده اين وضع فرمود: «چشمان اين مردان، سختْ در طلب است و اين، مايه تحريک و هيجان است».1
به همين جهت، در حديثى از پيامبر(ص) آمده: «نگاه کردن به نامحرم، تير زهرآگينى از تيرهاى شيطان است».2
امام رضا(ع) در تبيين نقش نگاه در کاهش توان بازدارى و خويشتندارى مىفرمايد: «نگاه کردن به موى زنان شوهردار و ديگر زنان، حرام است ؛ چون که تحريک کننده مردان است، و تحريک، موجب فساد و ورود در چيزهايى مىگردد که حلال و زيبا نيست».3
البته کنترل نگاه، به مردان، اختصاص ندارد. زنان نيز به وسيله کنترل نگاه خود ، مىتوانند توان خويشتندارى را در خود تقويت کنند. از اين رو قرآن کريم از يک سو مىفرمايد: «به مردان با ايمانْ بگو چشمان خود را از نامحرم بپوشانند».4
و از سوى ديگر مىفرمايد: «به زنان با ايمانْ بگو چشمان خود را بپوشانند».5
2. پوشش مناسب
مهارت ديگر، استفاده از «پوشش مناسب» است. پوشش نامناسب يا بىپوششى، به جهت قدرت تحريتکنندگى بالايى که دارد، توان خويشتندارى را کاهش مىدهد ؛ اما استفاده از پوشش مناسب، مىتواند عامل مهمى در حفظ و تقويت اين توان باشد و زن و مرد را از بىعفّتى و ناخويشتندارى، نجات دهد. «حجاب» و الگوى پوشش دينى، در همينجا معنا مىيابد و حکمت آن تبيين مىگردد.
حجاب، زيبايىهايى را که ممکن است وسوسهانگيز و تحريککننده باشند، مىپوشاند و بدينسان، از کاهش توان بازدارى، جلوگيرى مىکند.
وقتى زنان مسلمان، مورد آزار و اذيت هوسبازان قرار گرفتند و عفّت و پاکى آنان در معرض تهديد قرار گرفت، قرآن کريم با اين آيه، ساز و کار دفاعى حجاب را معرفى کرد تا موجب ايمنى زنان گردد: «اى پيامبر! به همسران و دخترانت و به زنان مؤمن بگو: پوششهاى خود را بر خود، فروتر گيرند. اين براى آن که شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند، ]به احتياط[ نزديکتر است».6
3. رفتار باوقار
مهارت ديگر، «وقار در رفتار» است. رفتار هر يک از زن و مرد مىتواند تحريککننده باشد و به کاهش توان بازدارى بينجامد، بويژه نوع رفتار خانمها که مىتواند طمع شهوانى مردان (بويژه مردانِ بيماردل) را تحريک کند، توان بازدارى را کاهش دهد و امنيت و عفاف را به مخاطره اندازد. در زمان گذشته، زنان، خلخال بر پا مىبستند و پاى خود را به گونهاى بر زمين مىزدند که مشخّص شود خلخال بر پا دارند. اين، خود مىتواند نوعى آشکارسازى زينت و در نتيجه، تحريک کننده باشد. از اين رو، در قرآن کريم، به ]زنان[ توصيه شده که: «آنها (زنها) هنگام راه رفتن، پاهاى خود را به زمين نزنند تا زينتِ پنهانىشان دانسته شود».7
اگر رفتار زن و مرد در خارج از خانه، رفتارى همراه با «وقار» باشد، نه تنها تحريککننده نخواهد بود، بلکه مىتواند حاوى پيام عفاف و صلابت باشد و بدين سان، ضريب امنيتى جامعه را افزايش دهد.
4. کنترل کلام
سخن، دو بخش عمده دارد. يک بخش آن، کلماتى است که توليد مىشود و مفاهيمى را در بر دارد؛ امّا بخش ديگر آن، حالت بيان آن کلمات است که ممکن است حاکى از شادى، غم، ناراحتى، دوستى و... باشد. هر دو بخش ياد شده، در بحث مهارتها قابل طرحاند. گاهى موضوع سخن، تحريککننده است و گاهى موسيقى کلام و شيوه بيان جملات. استفاده کردن از کلمات و جملات تحريککننده و يا بيان جملات با حالتى همراه ناز و عشوه، غريزه جنسى را تحريک مىکند و مرزهاى عفّت را به خطر مىاندازد ؛ به همين جهت، قرآن کريم، مخصوصاً به زنان، توصيه کرده است که با نامحرمان، نازک و نرم و دلربا سخن نگويند: «پس به ناز، سخن مگوييد، تا آن که در دلش بيمارى است، طمع نورزد و گفتارى شايسته گوييد».8
5 . کنترل شنوايى
برخى شنيدنىها موجب تحريک غريزه جنسى مىشوند. ترانهها و آوازهايى که مضمونهاى غير اخلاقى دارند و تحريککنندهاند، از اين جهت حراماند که توان خويشتندارى و مقاومت جنسى را کاهش مىدهند. صداى زنانِ آوازهخوان و حتّى صداى معمولى، امّا نازک برخى زنان، غريزه جنسى مرد را تحريک مىکند. همچنين ممکن است آواز يک مرد و يا يک موسيقى تحريککننده، غريزه زن را تحريک کند.
بنا بر اين، يکى ديگر از مهارتهاى کاهش تحريک، حفظ عفّت شنوايى و گوش ندادن به صداهاى تحريککننده و حاضر نشدن در مجالسى است که پر از تحريکات و هيجانات پوچ و زيانبار و بىثمرند. امام صادق(ع) مىفرمايد: «خداوند، بر گوش، واجب کرده که از گوش دادن به آنچه خدا حرام کرده، خود را پاک کند و از چيزهايى که حلال نيست، دورى گزيند، و از گوش دادن به آنچه خداوند را به خشم مىآورد، پرهيز کند».9
6. کنترل بويايى
بوى خوش، دلانگيز و جاننواز است. اين ويژگى منحصر به فرد، سبب مىشود که توجّه انسان را به کانونِ بوى خوش، جلب کند و آدمى، نسبت به آن، علاقهمند و دلبسته شود. حال اگر کانون بوى خوش، زن يا مرد نامحرم باشد، چه اتفاقى رخ مىدهد؟ قطعاً توجّه وى را جلب و ميل او را جذب و غريزه جنسىاش را تحريک مىکند. بنا بر اين، بوى خوش، يکى از عواملى است که مىتواند توان خويشتندارى را در شخص کاهش دهد. اين مسئله، درباره خانمها از اهميّت بيشترى برخوردار است ؛ زيرا انگيزه شهوانى مردان، قوىتر و پاسخ آنها به تحريککنندهها سريعتر است.به همين جهت، در روايات فراوانى، از عطر زدن زنانْ پيش از خروج از منزل، به شدّتْ نهى شده است.
7. کنترل خيال
خيال غيرعفيفانه، هرچند عمل مشهود جنسى نيست، امّا نوعى زيادهخواهى است که تأثيرات روانى عميقى داشته، زمينه شهوترانى را فراهم مىسازد و بدينسان، توان خويشتندارى جنسى را کاهش مىدهد؛ زيرا انسان، به سوى هر آنچه فکر کند، کشيده مىشود. بنا بر اين، يکى از مهارتهاى مؤثّر در توان خويشتندارى، کنترل خيال و انديشههاى هوسانگيز است.
امام صادق(ع) مىفرمايد: «حواريون، گِرد حضرت عيسى(ع) جمع شدند و گفتند: اى آموزگار نيکى! ما را ارشاد کن. حضرت عيسى به آنان فرمود: پيامبر خدا، موسى، از شما خواست که زنا نکنيد و من از شما مىخواهم که فکر زنا را هم نکنيد؛ چرا که هر کس به فکر زنا باشد، همانند انسانى است که آتشى در خانهاى آراسته، روشن کند و دود، آرايههاى آن را تباه کند، هر چند خانه را به آتش نکشد».10
8 . خلوت نکردن با نامحرم
توصيه شده است که زنان، بدون حضور مرد محرم، با نامحرم خلوت نکنند. رسول خدا، چهار چيز را مايه فساد قلب و روان انسان مىداند که يکى از آنها خلوت با زنان نامَحرم است. دليل آن نيز وسوسه شدن دل و تمايل انسان به جنس مخالف است.11
شيطان، خود به حضرت نوح(ع) مىگويد که: هنگام خلوت با زن نامحرم، بيش از هر وقت ديگرى، به فرد، نزديک هستم.12
خلوت، ممکن است براى درمان بيمارى يا مشاوره و... باشد ؛ امّا به هر حال، حضور مرد محرم يا انجام دادن گفتگوهاى ضرورى در فضاهاى غير در بسته، خطرات احتمالى را کاهش مىدهد.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 25-05-1394, 21:57 بازدیدها : 760
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
