اين روزها تعداد كودكاني كه در اتاق خود تلويزيون و رايانه دارند بسيار زياد شده است. آيا فكر ميكنيد قرار دادن يك تلويزيون در اتاق خواب كودك كار صحيحي  است و ميتواند به بالا رفتن بهره هوشي يا ديگر تواناييهاي او كمك كند؟ تحقيقات اخير پژوهشگران خلاف اين مسئله را به اثبات رسانده است!آمارها نشان ميدهد حدود 12 درصد از كودكان در جوامع پيشرفته امروزي، در اتاق خواب خود تلويزيون دارند. اين آمار به شدت در حال افزايش است. به همين دليل، تاثير مضرات و فوايد اين كار توجه متخصصان و روانشناسان كودك را به خود جلب كرده است. جواب اين سؤال كه گذاشتن تلويزيون در اتاق كودك صحيح است يا خير، از نظر كارشناسان منفي است. تحقيقات بسياري در اين زمينه انجام شده. به عنوان مثال، محققان كاليفرنيايي در بررسيهاي خود به اين نتيجه دست يافته اند كه گذاشتن تلويزيون در اتاق كودكان سبب كاهش تواناييهاي آنها در حل مسايل رياضي و حتي بروز مشکلاتي در خواندن و تكلم آنها ميشود. طبق آمار، كودكاني كه در اتاق خود تلويزيون دارند به طور متوسط 2 هزار ساعت در سال تلويزيون تماشا ميكنند و حتي اگر والدين بخواهند قوانيني در جهت كاهش ساعات تماشاي تلويزيون وضع كنند، چون تلويزيون در اتاق كودك است قوانين، چندان رعايت شدني نخواهند بود.

نكته مهمي كه بايد به آن اشاره كرد اين است كه بسياري از والدين از تلويزيون به عنوان پرستار كودك به ويژه براي كودكان زير 3 سال كمك ميگيرند، در حالي كه روان شناسان تاکيد دارند اتاق كودك بايد تنها جايگاه بازي، كار و خوابيدن باشد. بهتر است براي سرگرم كردن كودك با او حرف زد يا بازي كرد تا به اين روش توانايي هاي كودك شكل گرفته و شكوفا شود. در اين ميان، تلويزيون هيچ گونه نقشي نداشته و برخلاف تصور والدين به كودكان در آموختن زبان كمكي نميكند. آنچه به ويژه كودكان زير 2 سال از تلويزيون مي فهمند تنها يک سري تصوير و صداي گنگ است كه توجه آنها را به خود جلب ميكند؛ اما به يادگيري مسايل در آنها كمكي نخواهد كرد.

كودكان زير 2 سال از تلويزيون مي فهمند تنها يک سري تصوير و صداي گنگ است كه توجه آنها را به خود جلب ميكند؛ اما به يادگيري مسايل در آنها كمكي نخواهد كرد.

نكته جالب ديگري كه دانستن آن لازم است اين است كه تلويزيون، خود منشأ درگيريهاي بيشتر بين والدين و كودكان در خانه است. در ضمن در صورتي كه كودك دچار مشكلات خواب و بيخوابي شبانه باشد، نه تنها به خوابيدن او كمك نميكند، بلكه خود، منشأ مشكلات بيشتر خواب و بيخوابي ميشود. همين مشكلات عامل تمركز نداشتن كودكان در طول روز و در مدرسه ميشود. بررسيها نشان ميدهد، بسياري از كودكاني كه بين سن 5 تا 11 سالگي عادت به تماشاي زياد تلويزيون داشته اند، موفق به اتمام دروس دانشگاهي نميشوند و حتي تماشاي طولاني مدت تلويزيون در سن 13 تا 15 سالگي سبب ترك تحصيل تعدادي از آنها خواهد شد.

و؛ اما رايانه....

بررسي ها نشان داده است گرچه استفاده از رايانه و اينترنت مي تواند سبب بالا رفتن هوش و افزايش يادگيري در كودكان شود؛ اما با اين حال توصيه نمي شود رايانه را در اتاق كودك قرار دهيد چون در اين حالت كنترل سايت هايي كه كودك وارد آنها ميشود و ميزان زماني كه پاي اينترنت يا رايانه صرف ميكند، سخت خواهد بود.

 

بهترين كاري كه شما ميتوانيد انجام دهيد اين است كه جلوي تلويزيون تماشاكردن كودكان زير 2 سال و حتي 3 سال را بگيريد و بعد از اين سن، زمان تماشاي تلويزيون را به 1 تا 2 ساعت در روز محدود كنيد و حتما نوع برنامه اي كه كودك ميبيند را كنترل كنيد. فراموش نكنيد رابطه مستقيمي بين ميزان تماشاي تلويزيون يا كار با رايانه و چاقي وجود دارد. در ضمن به هيچ عنوان تلويزيون يا رايانه را در اتاق كودكان قرار ندهيد.