شمارش معکوس آغاز می شود
امروزه به پدران جدید نكات بسیار زیادی گوشزد میشود كه باید در مورد همسران باردارشان رعایت كنند. آنها باید مهربان، همراه و یاور خوبی باشند و شرایط همسر خود را درك كنند. علاوه بر آن باید به فراهم آوردن شرایط رشد مناسب جنین نیز توجه نمایند. بسیاری از پدرانی كه این دوره را تجربه كرده‌اند، می‌دانند كه رسیدن به این ایده‌آل‌ها هم آسان نیست.
حاملگی و تولد نوزاد، مراحلی هستند كه در مردان نیز تغییراتی را ایجاد می‌كنند. گاهی اوقات تغییرات روحی و احساسی پدران مورد غفلت واقع میشود، شاید به خاطر آن كه این تغییرات در بدن و روحیات مادر كاملاً واضح و قابل فهم برای همگان است. از سوی دیگر، مادر به دلیل تغییرات فوق، نوعی از ارتباط را با جنین تجربه می‌كند كه پدر نمی‌تواند در آن مشاركتی داشته باشد. این مسایل، گاهی به حساس شدن پدران و ایجاد احساس كنار گذاشته شدن در آنها منجر میشود.
مجموع این شرایط می‌تواند نگرانی‌هایی را برای پدر ایجاد كند، از جمله آن كه:
1) آیا من قادر به حمایت و تأمین خانواده‌ام هستم؟
این مسأله یكی از بزرگترین ترس‌های پدر را تشكیل می‌دهد. واقعیت آن است كه در اكثر خانواده‌ها با تولد اولین فرزند، وضعیت تأمین معیشت از دو در آمد برای دو نفر به یك درآمد برای سه نفر تغییر می‌كند. این مسأله در دنیای امروز بسیار مهم است و پدر باید خود را برای برخورد با مشكلاتی كه شاید تصورش را نمی‌كرده، آماده كند. او باید نه تنها حمایت مالی كه حمایت عاطفی همسر را نیز در نظر داشته باشد، همسرش به كمك او نیاز دارد، او تغییرات عاطفی قابل توجهی را تجربه می‌كند و در این مسیر نیاز جدی به همراهی شوهرش دارد.
2) تا چه زمانی سایه من بالای سر فرزندم خواهد بود؟
وقتی شما شاهد آغاز زندگی فرزندتان باشید، ناخودآگاه به مرگ خودتان خواهید اندیشید. ممكن است فكر كنید كه شما دیگر از نسل جوان نیستید، زمان جابجایی شما با جوانترها فرا رسیده است.
حضور پدران، باعث كاهش مشكلات زایمان و عدم احساس تنهایی مادر و كمك به سلامتی مادر و فرزند میشود.
3) آیا فرزند من سالم به دنیا خواهد آمد؟ آیا همسرم از زایمان جان سالم به در می‌برد؟
به دنیا آمدن كودك نیز از اتفاقات نگران كننده است. حوادث ناگواری ممكن است كسی را كه در دنیا از همه بیشتر به او عشق می‌ورزید، تهدید كند. حدود هفتاد سال قبل، علت اصلی مرگ زنان زیر پنجاه سال، مشكلات زمان زایمان بود. با این كه امروزه این مشكلات بسیار كمتر شده است، اما هنوز نگرانی در پدر وجود دارد. حتی اگر زایمان بدون مشكل و كودك نیز سالم باشد، پدران و مادران فراوانی را می‌توان یافت كه در خلوت انگشتان دست و پای نوزاد خود را برای اطمینان از عدم وجود نقص خلقت می‌شمارند (اتفاقی كه شاید برای شما نیز افتاده باشد!!).
در کنار این نگرانیها امروزه سوالاتی نیز در مورد نقش پدر در دوران بارداری مطرح می شود. گروهی طرفدار مشارکت مردان در دوران بارداری هستند. این گروه معتقدند که زمانی كه پدران نقش فعالی را در طول بارداری همسرانشان بر عهده گیرند، احساس نزدیكی عاطفی بیشتری با همسر داشته و مسئولیت روانی سنگین‌تری در زندگی كودك در حال رشد خود حس می‌كنند. در مقابل گروه دیگر میپرسند که چرا پدران باید توجه ویژه‌ای به رشد جنین و تولد آن داشته باشند؟ آیا این بخش از ماجرا بر عهده مادر نیست؟ آیا بهتر نیست مردان در انتظار دو، سه یا چهار سالگی فرزندشان بمانند و در آن زمان ارتباط واقعی را با وی برقرار سازند؟
پدران باید درباره مشاركت خود در دوران بارداری فكر كرده و تصمیم بگیرند. واقعیت آنست که نقش سنتی پدران، همواره تأمین خانواده بوده است. اكنون نیز این نقش باید بماند، اما بهتر است به روز شود؛ مثلاً پدران می‌توانند اطلاعات و آگاهی‌های زیر را تأمین كنند:
- رشد جنین چگونه است؟
- در دو ماهگی یا شش ماهگی چه اتفاقاتی برای جنین در حال وقوع است؟
- چه زمانی حركت جنین در داخل رحم آغاز خواهد شد؟
- چه زمانی جنین می‌شنود، می‌بیند، حس می‌كند یا حتی یاد می‌گیرد؟
هر چه مشاركت پدر در دوران جنینی و دو ماهه اول پس از تولد بیشتر باشد، رشد اجتماعی كودك در آینده بیشتر خواهدبود
لازم است بدانیم كه تمام اینها در دوران جنینی و نه پس از زایمان، اتفاق می‌افتد. پس توصیه می شود که پدر نقش پدری و ارتباط خود با فرزندش را خیلی زود و نه از چند سالگی ایفا كند. امروزه در بسیاری از كشورهای دنیا، در طول حاملگی برای پدران نیز كلاس‌های آموزشی بر پا شده و حتی حضور پدر در زمان زایمان نیز لازم است. مطالعات نشان داده است كه پدرانی كه در زمان زایمان در كنار همسر خود هستند، بهتر می‌توانند به فرزند خود توجه كرده و احساسات خود راجع به او را توصیف كنند. حضور پدران، باعث كاهش مشكلات زایمان و عدم احساس تنهایی مادر و كمك به سلامتی مادر و فرزند میشود. این مسأله همان نقش حمایت پدری است كه از قدیم نیز وجود داشته است. پدر و مادر هر دو دوست دارند به فرزندی كه در ایجادش موثر بوده‌اند، گره بخورند و همواره با او باشند. رسیدن به این مسأله با تلاش‌های قبل از زایمان شروع میشود و همواره ادامه خواهد داشت. در بسیاری از كشورها، بریدن ناف نوزاد در اتاق زایمان به پدر واگذار میشود.
این كار نمادین، باعث آزادی كودك شده و به پدر اجازه می‌دهد تا به كودك خود خوشامدگویی كند. در آغوش گرفتن كودك در لحظات اولیه تولد توسط پدر نیز ارتباط نزدیكی را بین پدر و فرزند برقرار می‌سازد. شیر دادن به نوزاد نیز می‌تواند توسط پدر انجام شود و جالب آن كه مطالعات علمی نشان داده كه پدران به خوبی از عهده این امر بر می‌آیند. پیشنهاد میشود مقداری از شیر مادر دوشیده شده و توسط پدر با شیشه به نوزاد داده شود. در مطالعات دیگری ثابت شده است كه پدران از نظر پایش سلامتی نوزاد، بروز خفگی و ... می‌توانند موثرتر از مادران باشند.
سئوال این است كه واقعاً مشاركت پدران در ماه‌های اول تولد و دوران جنینی چه نقشی در سلامتی فرزندان خواهد داشت؟ بررسی‌های علمی می‌گویند هر چه مشاركت پدر در دوران جنینی و دو ماهه اول پس از تولد بیشتر باشد، رشد اجتماعی كودك در آینده بیشتر خواهدبود و در صورتی كه این روند تا شش ماهگی حفظ شود، مهارت‌های حركتی نوزاد را افزایش خواهد داد. در نهایت باید گفت، پدر شدن یك اتفاق و فرصت در زندگی است. با مشاركت فعال در دوران جنینی و نوزادی به فرزند خود فرصت بهتری برای سربلندی و موفقیت در زندگی خواهیم داد.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 17-05-1394, 20:47 بازدیدها : 599
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
